Ο Καγκελάριος Όλαφ Σολτς της Γερμανίας κατευθύνεται προς τη σύνοδο των Επτά της Ιταλίας την Πέμπτη ως ένας εξασθενημένος ηγέτης μετά την ήττα της Κυριακής στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Οι τρεις από τις παρατάξεις στην κυβέρνησή του έλαβαν λιγότερες ψήφους από τη συντηρητική αντιπολίτευση – συνδυαστικά. Το ακροδεξιό Εναλλακτική για τη Γερμανία, ή AfD, αποδείχτηκε να είναι η δεύτερη πιο δημοφιλής παράταξη της χώρας.

Ενώ μια ακόμη χειρότερη ήττα στη Γαλλία για τον Πρόεδρο Εμμανουήλ Μακρόν από την ακροδεξιά τον ώθησε να κηρύξει νέες εκλογές για την Εθνοσυνέλευση, δεν αναμένεται κάτι τέτοιο στη Γερμανία, όπου τα αποτελέσματα αντηχούν διαφορετικά.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτό.

Οι εκλογές δια ζώσης είναι σπάνιες

Μερικοί αρχηγοί της αντιπολίτευσης είπαν ότι τα αποτελέσματα έδειξαν τέτοια έλλειψη εμπιστοσύνης στον καγκελάριο και την κυβέρνησή του ώστε και αυτός να κηρύξει νέες ομοσπονδιακές εκλογές.

Η κυβέρνηση απάντησε κατηγορηματικά: όχι.

Ο λόγος μπορεί να είναι τόσο απλός όσο η διαφορά μεταξύ των γαλλικών και γερμανικών συστημάτων. Ενώ ο Πρόεδρος Μακρόν θα μπορούσε να κηρύξει νέες εκλογές για τη Γαλλική Βουλή, μια νέα ψηφοφορία στη Γερμανία μπορεί να γίνει μόνο στο τέλος ενός περίπλοκου διαδικασίας που ενεργοποιείται από μια πλειοψηφία ψήφων μη εμπιστοσύνης στον καγκελάρι. Αυτό καθιστά τις εκλογές δια ζώσης εξαιρετικά σπάνιες στη Γερμανία – συμβαίνοντας μόνο τρεις φορές στα 75 χρόνια ιστορίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας.

Ενώ οι τρεις παρατάξεις στην κυβέρνηση τρώγονται στην Ε.Ε., στην εσωτερική τους χώρα έχουν ακόμη πλειοψηφία εδρών στο γερμανικό κοινοβούλιο. Μολονότι η συνασπισμένη κυβέρνηση είναι ανεπιθύμητη, είναι πιθανότερο να συνεχίσει και να ελπίζει ότι θα μπορέσει να αναστρέψει τα πράγματα πριν από τις επόμενες κανονικές ομοσπονδιακές εκλογές του 2025.

Ένας αδύναμος συνασπισμός παραμένει

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι συνέπειες των ευρωπαϊκών εκλογών δεν θα αισθανθούν.

Τα αποτελέσματα έδειξαν βαθιά δημόσια απέχθεια για τον συνασπισμό, ο οποίος αποδείχτηκε απρακτική και συχνά τεταμένη εταρία μεταξύ των Κοινωνικοδημοκρατών του καγκελαρίου, των Πρασίνων και των Ελευθέρων Δημοκρατών.

Λιγότερο από ένας στους τέσσερις Γερμανούς είναι ικανοποιημένοι με την κυβέρνηση, το χαμηλότερο ποσοστό εδώ και πάνω από δεκαετία, σύμφωνα με έρευνα γνώμης της infratest dimap τον περασμένο μήνα, που επιτεύχθηκε από δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό.

Στις ευρωπαϊκές εκλογές, οι Κοινωνικοδημοκράτες του κ. Σολτς έφτασαν τρίτοι, με σχεδόν 14% των ψήφων. Οι Πράσινοι ακολούθησαν με σχεδόν 12% και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες πήραν λίγο πάνω από 5%.

“Οι παρατάξεις του συνασπισμού είναι σε πολύ κακή κατάσταση εδώ και καιρό. Οι τρεις παρατάξεις που συνθέτουν τον συνασπισμό είναι σε μόνιμη σύγκρουση”, δήλωσε ο Άρμιν Στάινμπαχ, καθηγητής στην επιχειρηματική σχολή Hautes Études Commerciales, ή HEC, στο Παρίσι. “Αυτό δημιούργησε την εντύπωση στον ψηφοφόρο ότι υπάρχει μια κυβέρνηση που δεν είναι ενιαία.”

Ο κ. Σολτς αναγνώρισε την κακή εμφάνιση και υποσχέθηκε ότι “η εμπιστοσύνη των πολιτών στην εργασία μπορεί να κερδηθεί.”

Ο επόμενος έλεγχος για τον συνασπισμό θα έρθει περίπου σε τέσσερις εβδομάδες, όταν οι παρατάξεις πρέπει να συνεργαστούν για να ισοσταθμίσουν τον προϋπολογισμό του 2025, όπου θα προσπαθήσουν να εξοικονομήσουν τουλάχιστον 15 δισεκατομμύρια ευρώ (περισσότερο από 16 δισεκατομμύρια δολάρια).

“Αν δεν καταφέρουν να βρουν μια λύση σε αυτό, δεν θα αποκλείσω ότι η σταθερότητα του συνασπισμού τους θα διαλυθεί”, δήλωσε ο καθηγητής Στάινμπαχ του HEC. “Νομίζω ότι ό,τι θα δούμε είναι λιγότερες συγκρούσεις μεταξύ των κομμάτων για να σήμανουν στους ψηφοφόρους: ‘Καταλάβαμε ότι είστε ανικανοποίητοι.'”

Ένα μπερδεμένο μήνυμα

Οι αναλυτές και οι ηγέτες των κομμάτων φαίνεται να συμφωνούν ότι, τουλάχιστον, οι συνασπισμένοι εταίροι του κ. Σολτς πρέπει να ενισχύσουν το μήνυμά τους και να καταφέρουν καλύτερα να πείσουν τους Γερμανούς ότι εργάζονται στα συμφέροντά τους.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τα θέματα που είναι τώρα πιο σημαντικά για τους ψηφοφόρους, συμπεριλαμβανομένης της οικονομίας, της μετανάστευσης και του πολέμου στην Ουκρανία.

Στην αντιπολίτευση, οι συντηρητικοί έχουν είναι σαφείς στην προώθηση αυστηρότερων μέτρων μετανάστευσης, κριτικάροντας τις μεταρρυθμίσεις για τη βιώσιμη ενέργεια και προωθώντας την αποστολή του μακρόβολου ρουκέτου Taurus στην Ουκρανία. Η ακροδεξιά, η οποία τείνει να είναι πιο προσκρούστικη, συμφωνεί στα πρώτα σημεία, αλλά θέλει να τερματίσει τη γερμανική στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας. Αντίθετα, το μήνυμα του κυβερνώντος συνασπισμού είναι μπερδεμένο.

Ο Γιαν Φίλιπ Άλμπρεχτ, πρώην υπουργός της Πράσινης παρτίδας, η οποία υποστηρί