Οι αρχαιολόγοι από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αθήνας έκαναν πρόσφατα μια σημαντική, και κάπως τρομακτική, ανακάλυψη στο κέντρο της Αθήνας, στην περιοχή του Κεραμεικού. Συγκεκριμένα, βρέθηκε ένας θησαυρός αρχαίων πινακίδων κατάρας, που χρονολογούνται στην Κλασική περίοδο (πριν από 2.500 χρόνια). Συνολικά βρέθηκαν τριάντα καλά διατηρημένες πινακίδες κατάρας σε έναν αρχαίο πηγάδι που είχε ανακαλυφθεί αρχικά το 2016.
Οι αρχαίες πινακίδες έχουν κατάρες χαραγμένες πάνω τους, οι οποίες οι πολίτες της Αθήνας πλήρωναν για να κάνουν εναντίον άλλων ανθρώπων, μια πρακτική που ήταν σχετικά συνηθισμένη στην αρχαία Ελλάδα.
Το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, το οποίο έχει διεξάγει συνεχή έρευνα στην ευρύτερη περιοχή του Κεραμεικού από τις αρχές του 20ου αιώνα, έχει ανακαλύψει περισσότερους από 6.500 τάφους εκεί, καθιστώντας το Κεραμεικό τον κύριο τόπο ταφής της αρχαίας Αθήνας.
Οι πινακίδες κατάρας βρέθηκαν τυχαία το 2020, ενώ οι αρχαιολόγοι εξέταζαν την παροχή νερού σε ένα λουτρό του 1ου αιώνα π.Χ. που βρισκόταν κοντά στο πηγάδι. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν συχνά τη μέθοδο της χάραξης πινακίδων κατάρας και τις τοποθετούσαν σε πηγάδια ή τάφους προκειμένου να επιβάλουν κατάρα σε κάποιον με τον οποίο είχαν σοβαρές διαφωνίες.
Οι πινακίδες θα τοποθετούνταν κοντά στους τάφους επειδή πίστευαν ότι οι ψυχές των νεκρών θα μεταφέρουν αυτές τις κατάρες στους θεούς του υπόκοσμου. Η μαγεία δεν ήταν αποδεκτή πρακτική στην Αθήνα, γι’ αυτό αυτή η μέθοδος θεωρήθηκε ως εναλλακτική λύση για όσους πίστευαν στη δύναμη του κακού. Καλούνταν οι θεοί του υπόκοσμου, οι οποίοι θα έκαναν την κατάρα πραγματικότητα.
Σύνηθως, οι άνθρωποι θα έβαζαν κατάρες σε άτομα που μισούσαν για προσωπικούς λόγους ή με τα οποία ίσως είχαν νομικές διαμάχες. Φαίνεται ότι και οι αθλητές τείνουν να συμμετέχουν σε αυτήν τη μοναδική πρακτική προκειμένου να φέρουν κακή τύχη στους αντιπάλους τους.
Οι εμπόροι επίσης ήταν γνωστοί να καταριούν τους ιδιοκτήτες των ανταγωνιστικών επιχειρήσεων προκειμένου να προκαλέσουν καλή τύχη στα καταστήματά τους ενώ παράλληλα να φέρουν κακή τύχη στους ανταγωνιστές τους.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, στις αρχαίες ελληνικές πινακίδες κατάρας, δεν αναφερόταν ποτέ το όνομα του ατόμου που έβαζε την κατάρα, μόνο το όνομα του θύματος της κατάρας που αναφερόταν.