Οι ανοικτοί κινηματογράφοι, ή όπως τους αποκαλούν οι Έλληνες, “κινηματογράφοι του καλοκαιριού”, αποτελούν μια παλιά παράδοση σε ολόκληρη την Ελλάδα. Υπάρχουν περισσότεροι από εξήντα ανοικτοί κινηματογράφοι σε όλη την περιοχή της Αττικής και πολλοί από τους πιο ιστορικούς κινηματογράφους βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας.
Οι ανοικτοί κινηματογράφοι αποτελούν μια απόλαυση που ελάχιστες χώρες προσφέρουν. Για τους Έλληνες, το να παρακολουθούν ένα φιλμ σε ένα καλοκαιρινό θέατρο και να απολαμβάνουν ένα παγωμένο ποτό είναι καθημερινό. Για τους επισκέπτες, είναι μια μοναδική εμπειρία σχεδόν τόσο ευχάριστη όσο και μια βουτιά στα δροσερά, κρυστάλλινα νερά της Μυκόνου ή μια επίσκεψη στον ναό του Δία στο Σούνιο.
Κάθε γειτονιά στην Ελλάδα έχει έναν ανοικτό κινηματογράφο. Κάποιοι είναι τόσο παλιοί όσο και η ιστορία του θεάτρου ίδιο, κρεμασμένοι σε μια ταράτσα με θέα στην Ακρόπολη. Άλλοι, πιο πρόσφατοι, είναι ακριβώς δίπλα στη θάλασσα, με τον ήχο των ιστίων των ιστιοφόρων να σεργιαντρίζει στο καλοκαιρινό αεράκι.
Ένα από τα κλασικά μέρη της εμπειρίας του καλοκαιρινού κινηματογράφου είναι το όμορφο περιβάλλον που σε αγκαλιάζει για μια πλήρη αισθητική εμπειρία. Πολλοί περιβάλλονται από αρωματικούς κήπους που ολοκληρώνουν το ζουμερό βράδυ με το τυπικό ελληνικό άρωμα των πορτοκαλιών και των γιασεμιών.
Ο Cine Zefiros βρίσκεται στην κεντρική περιοχή της Άνω Πετράλωνα στην Αθήνα. Ο κινηματογράφος, που ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1938, έχει επιλεγεί ως κλασική επιλογή για μια υπαίθρια κινηματογραφική εμπειρία. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950, ο Cine Zefiros είχε ήδη αρχίσει να προβάλλει παραστάσεις ποικιλίας, καθώς και κλασικές παραστάσεις “Καραγκιόζη”. Ο κινηματογράφος συνεχίζει ακόμα να προβάλλει παλιά, κλασικά φιλμ. Η σύζυγος του ιδρυτή κατέχει ακόμη τον κινηματογράφο, πράγμα που δίνει σίγουρα μια κλασική και αυθεντική αίσθηση στο Cine Zefiros.
Ένα από τα πιο απίστευτα χαρακτηριστικά αυτού του αθηναϊκού θεσμού είναι ότι το κοινό εμφανίζεται στον κινηματογράφο χωρίς να ξέρει τι παίζει. Αντί γι’ αυτό, οι θεατές πρέπει να ρωτήσουν τον ταμία στο ταμείο ποια ταινία αγοράζουν εισιτήρια!
Το Cine Thiseio είναι ένας άλλος κλασικός κινηματογράφος που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας. Βρίσκεται στο Θησείο, λίγα βήματα μακριά από ένα σταθμό του μετρό, ο κινηματογράφος έχει χαρακτηριστεί ως ο “καλύτερος κινηματογράφος στον κόσμο” από έναν Αμερικανό δημοσιογράφο που αναφέρθηκε στο CNN.
Οι επισκέπτες σε αυτό το μοναδικό θέατρο μπορούν να αναμένουν να απολαύσουν την εκπληκτική θέα της Ακρόπολης τη νύχτα και ένα υπέροχο φιλμ ταυτόχρονα.
Αυτός ο κινηματογράφος πέρασε μια αναγέννηση τη δεκαετία του 1980 λόγω της απόκτησης ενός νέου, πρωτοποριακού ιδιοκτήτη με το όνομα Θωμάς Μανιάκης. Ήταν σε θέση να δώσει νέα ζωή στον υπαίθριο κινηματογράφο και ακόμη να εμφανιστεί σε παραστάσεις ποικιλίας κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων της ταινίας. Οι παραστάσεις περιελάμβαναν τον Μανιάκη να κάνει ζογκλερικά και επαγγελματίες τραγουδιστές να παρουσιάζουν τα ταλέντα τους για να διασκεδάσουν το κοινό.
Η ταβέρνα σερβίρει χυμό βύσσινο και ένα ειδικό κρασί του σπιτιού, καθώς και παραδοσιακό τσίπουρο από την Αγρινίο.
Ο Cine Athinaia είναι ένας ανοικτός κινηματογράφος που βρίσκεται στην ανώτατη περιοχή της Κολωνακίου στο κέντρο της Αθήνας. Ένας σχετικά μοντέρνος χώρος, άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του το 1979, αλλά έχει θεωρηθεί ως ένα κρυμμένο θησαυρό της Αθήνας από τότε.
Οι περισσότεροι πελάτες λένε ότι αυτός ο κινηματογράφος είναι μοναδικός για το ότι είναι ένας απίστευτα ήσυχος, κρυμμένος ασύλληπτος στον θόρυβο του κέντρου της Αθήνας. Το Athinaia σερβίρει ένα εμβληματικό πίτα τυρί “τυρόπιτα” στην ταβέρνα του, η οποία μέχρι πρόσφατα έγινε από την αρχή στο χώρο.
Ο Cine Paris αποτελεί έναν θεσμό στην Αθήνα από τα πρώτα χρόνια του ασημένιου οθόνης. Δυστυχώς, δεν άνοιξε για το καλοκαίρι του 2020 και δεν είναι σαφές εάν θα λειτουργήσει ξανά. Ωστόσο, αξίζει να τιμηθεί ως ένας από τους πιο εμβληματικούς κινηματογράφους στην Ελλάδα.
Ιδρύθηκε το 1920 από έναν Έλληνα κομμωτή που το όνομάσε σύμφωνα με την προηγούμενη πόλη κατοικίας του, το Παρίσι. Είχε κλείσει λόγω της οικονομικής κρίσης στα τέλη της δεκαετίας του 1960, αλλά σώθηκε από την χειραφετήρια του κινηματογράφου, την Μαίρη Πανού, και την οικογένειά της το 1986. Η Πανού συνέχισε ν’ αποτελεί τον κεντρικό υπεύθυνο στο Cine Paris μέχρι πέρσι.
Αυτός ο κινηματογράφος έχει διεθνή φήμη για την αριστεία που φέρνει στις προβολές των ταινιών. Κατά τη λειτουργία του, λάμβανε συχνά emails με αιτήσεις κράτησης εισιτηρίων από χώρες τόσο μακρινές όσο την Ινδία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Έχει επίσης τραβήξει την προσοχή των μέσων ενημέρωσης παγκοσμίως.
Σαφώς, ανεξάρτητα από τον ανοικτό κινηματογράφο που επισκέπτεστε κατά τη διάρκεια της παραμον