Ένα μικρόσωμο κανίς με το όνομα Sage κέρδισε το κορυφαίο βραβείο στην εκθεση σκύλων του Westminster Kennel Club την Τρίτη το βράδυ. Ήταν η 11η νίκη για κανίς διαφόρων μεγεθών στο πιο πρεστιζάτο κυνολογικό γεγονός των Ηνωμένων Πολιτειών – μόνο οι wire fox terriers έχουν κερδίσει περισσότερα. Και ήταν η δεύτερη φορά που ο χειριστής Kaz Hosaka κερδίζει τον μεγάλο τίτλο. Οδήγησε έναν άλλο μικρόσωμο κανίς, το Spice, στο τρόπαιο το 2002 και είπε ότι το φετινό Westminster θα ήταν το τελευταίο του.

“Δεν υπάρχουν λόγια,” είπε στο ρινγκ για να περιγράψει την αντίδρασή του στη νίκη του Sage, προσφέροντας σύντομα μερικές λέξεις: “Τόσο χαρούμενος – συναρπαστικός.” Περπατώντας γρήγορα και με περηφάνια γύρω από τον χώρο, το μαύρο προβλητήριο “έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση για μένα,” πρόσθεσε ο Hosaka, ο οποίος είπε ότι συμμετείχε στο Westminster για 45 χρόνια.

Ο Sage νίκησε άλλους έξι τελικιστές για να κατακτήσει το κορυφαίο βραβείο. Η δεύτερη θέση πήγε στη Mercedes, τη γερμανική ποιμενική, που επίσης καθοδηγείται από έναν χειριστή, τον Kent Boyles, που έχει κερδίσει το μεγάλο βραβείο και στο παρελθόν.

Άλλοι στον τελικό γύρο περιλάμβαναν τον Comet, ένα shih tzu που κέρδισε το μεγάλο Αμερικανικό Πρωτάθλημα της American Kennel Club πέρυσι. Αντιμέτωποι ήταν επίσης ο Monty, ένας γίγαντας σνάουζερ που έφτασε στο Westminster ως ο κορυφαίος σκύλος της χώρας και ήταν τελικιστής του Westminster πέρυσι. Ο Louis, ένα αφγανικό λαγωνικό, ο Micah, ένα μαύρο κοκερ σπάνιελ, και ο Frankie, ένας χρωματιστός βοοειδής τεριέ.

Αντιμετώπισαν ο ένας τον άλλον στο USTA Billie Jean King National Tennis Center, το σπίτι του ανοικτού τένις U.S. Open. Σε ένα γεγονός όπου όλοι οι συμμετέχοντες είναι πρωταθλητές στο σύστημα βαθμολογίας του αθλήματος, η νίκη μπορεί να εξαρτηθεί από λεπτομέρειες και μια εξαιρετική εμφάνιση στο ρινγκ.

“Απλά να είσαι στο ρινγκ με όλους τους άλλους είναι μια τιμή,” είπε η Katie Bernardin, η χειριστής και συνιδιοκτήτρια του Monty, στο ρινγκ μετά την ημιτελική του νίκη. “Όλοι αγαπάμε τα σκυλιά μας. Κάνουμε τον καλύτερό μας.”

Ο Monty, που ήταν επίσης τελικιστής πέρυσι, είναι “ένας επιβήτορας” γίγαντας σνάουζερ, είπε η Bernardin από το Chaplin, το Κονέκτικατ, σε μια συνέντευξη πριν από την ημιτελική του νίκη. Τον περιέγραψε ως σταθερό, δυνατό και “πολύ πνευματώδη.”

Τόσο “πνευματώδη” που ενώ η Bernardin ήταν έγκυος, έκανε υπακοή και άλλα αθλήματα με τον Monty επειδή χρειαζόταν την ενθάρρυνση. Ενώ αγαπά τους γίγαντες σνάουζερ, “δεν είναι μια εύκολη φυλή,” προειδοποιεί τους μελλοντικούς ιδιοκτήτες.

Το Westminster μπορεί να φανεί σαν μελέτη στις αντιθέσεις των σκύλων. Απλά περπατώντας γύρω, ένας επισκέπτης μπορούσε να δει ένα Chihuahua να κοιτά από ένα τσαντάκι έναν στιβαρό Νεαπολιτάνο μαστίφ, έναν κύκλο μελιόχρωμων golden retrievers δίπλα σε μια σειρά από αγριεμένους μαύρους γίγαντες σνάουζερ, και χειριστές με σκύλους πολύ μεγαλύτερους από τον εαυτό τους.

Ο Shane Jichetti ήταν ένας από αυτούς. Ο Ralphie, ο μεγάλος ντέιν που συνιδιοκτησει, ξεπερνά κατά πολύ το βάρος της. Απαιτείται σημαντική εμπειρία για να δείξεις ένα τόσο μεγάλο ζώο, αλλά “αν έχεις μια σχέση με το σκύλο σου και απλά το πας μαζί του, λειτουργεί,” είπε.

Επιπλέον, ο Ralphie, παρά το μέγεθός του, είναι “τόσο χαλαρός,” είπε η Jichetti. Παιχνιδιάρικος στο σπίτι στο Staten Island της Νέας Υόρκης, είναι ακριβώς στο στόχο – όπως το πατρόν του μαντηλιού – όταν έρχεται η ώρα να μπει στο ρινγκ.

“Είναι απλώς ένα ειλικρινές σκυλί,” είπε η Jichetti.

Η εκθεση του Westminster, που χρονολογείται από το 1877, εστιάζεται στο παραδοσιακό κριτήριο καθαρόαιμης κρίσης που οδηγεί στο καλύτερο σκυλί της εκθεσης. Αλλά τα τελευταία δέκα χρόνια, ο σύλλογος έχει προσθέσει εκδηλώσεις επιδεξιότητας και υπακοής ανοιχτές σε σκυλιά μη καθαρόαιμα.

Και φέτος, ο διαγωνισμός επιδεξιότητας κατέγραψε τον πρώτο του μη καθαρόαιμο νικητή, έναν σκυλί συνοριακής κολλιέ – παπιγιόν με το όνομα Nimble.