Το βιβλίο “China’s Rise in the Global South: The Middle East, Africa, and Beijing’s Alternative World Order” της Dawn C. Murphy αποτελεί μια σημαντική συνεισφορά στον συζητήσιμο για την ανόδο της Κίνας στις περιοχές της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Μέσα από αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τις κύριες ιδέες και αναλύσεις που παρουσιάζει η συγγραφέας, καθώς και τη σημασία του έργου της στην κατανόηση του γεωπολιτικού τοπίου στις εν λόγω περιοχές.
Στην εισαγωγή του βιβλίου, η Murphy αναδεικνύει το γεωπολιτικό στίγμα μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, εστιάζοντας στην ανταγωνιστική σχέση τους στην Ειρηνική περιοχή. Ωστόσο, η ανάλυσή της επικεντρώνεται στις προσπάθειες της Κίνας στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, όπου, όπως υποστηρίζει, η Κίνα διαμορφώνει σφαίρες επιρροής και ανταγωνίζεται όλο και περισσότερο τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση, προκαλώντας τους κανόνες της Φιλελεύθερης Διεθνούς Τάξης. Στόχος της Πεκίνου είναι να κατασκευάσει μια εναλλακτική τάξη που μια μέρα θα αντικαταστήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως την κυρίαρχη δύναμη. Η Murphy προσφέρει ένα χρήσιμο πλαίσιο που αντιλαμβάνεται τις προσπάθειες της Κίνας σε συνεργατικές ή ανταγωνιστικές κατηγορίες πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών ενεργειών σε σχέση με τις προσπάθειες των ΗΠΑ, και εάν αυτές οι προσπάθειες είναι σύγκλισης ή απόκλισης από τη Φιλελεύθερη Διεθνή Τάξη.
Το βιβλίο της Murphy αποτελεί μια εξαιρετική εισαγωγή για να κατανοήσετε τις ευρύτερες πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές προσπάθειες της Κίνας σε δύο περιοχές ενδιαφέροντος. Κάθε θέμα θα μπορούσε να αποτελέσει ένα βιβλίο από μόνο του, αλλά οι πολλές, αλλά ταυτόχρονα τεκμηριωμένες ερευνητικές ερωτήσεις που εξετάζει η Murphy δίνουν μια εκτίμηση των πολύπλοκων θεμάτων με ένα απλό, αλλά ενημερωτικό, στυλ για τον αναγνώστη. Κάθε κεφάλαιο είναι εύκολα κατανοητό και καλύπτει τα κύρια θέματα της έρευνάς της για κάθε περιοχή που εστιάζει. Η Murphy διαμορφώνει τη σύγκριση αξιολογώντας τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ σε κάθε περιοχή. Η Μέση Ανατολή είναι μια περιοχή συμφερόντων τόσο για την Κίνα όσο και για τις Ηνωμένες Πολιτείες, φυσικά· ενώ η Αφρική είναι μια περιοχή συμφερόντων για την Κίνα, αλλά σπάνια μια πολιτική προτεραιότητα για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η απεικόνισή της παρέχει λεπτομέρειες για την κατανόηση των ενεργειών της Πεκίνου που αποφεύγει τον όρο της αναθεωρητισμού που συχνά χρησιμοποιείται υπερβολικά στις αναλύσεις πολιτικής. Αντίθετα, το έργο της δείχνει μια σταδιακή αποκλιμάκωση με την πάροδο του χρόνου, εστιάζοντας σε ένα σημαντικό χρονικό διάστημα της ανάπτυξης και της επιρροής της Κίνας από το 1991 έως το 2019.
Μια ανάλυση δύο περιοχών απαιτεί σημαντικό χρόνο και οικονομικούς πόρους που συχνά δεν είναι εφικτοί για τους ερευνητές. Έτσι, η έλλειψη ερευνητικής εργασίας στην Αφρική της Murphy ξεχωρίζει έντονα, καθώς περιορίστηκε μόνο στη Νότια Αφρική. Για να είμαστε δίκαιοι, η στρατηγική σχέση της Νότιας Αφρικής με την Κίνα, με βαθιές ιστορικές, πολιτικές και οικονομικές συνδέσεις, αξίζει να μελετηθεί αν πρέπει να επιλεγεί οποιαδήποτε χώρα. Ενώ περισσότερη ερευνητική εργασία είναι συχνά ωφέλιμη, αντισταθμίζει αυτούς τους περιορισμούς με συνεντεύξεις και ανάλυση επίσημων εγγράφων. Ιδιαίτερα ωφέλιμη είναι η χρήση Κινεζικών πρωτογενών πηγών για να ενισχύσει την αφήγησή της. Ενώ η εργασία της είναι σε μεγάλο βαθμό ποιοτική, θα ήταν εύκολο και χρήσιμο να ενσωματώσει μια πολυμεθοδική προσέγγιση στην έρευνά της. Για παράδειγμα, η Murphy παρέχει στοιχεία για τις πωλήσεις όπλων της Κίνας σε χώρες, αλλά εκτός από την παροχή συνολικών τιμών για χρονικά διαστήματα, δεν υπάρχει ανάλυση για να επισημάνει χρήσιμες τάσεις. Οι μεταφορές όπλων είναι ένα ιδιαιτέρως σημαντικό εργαλείο εξωτερικής πολιτικής κατά κύριο λόγο επειδή η Πεκίνο δεν επιβάλλει όρους στις μεταφορές όπλων όπως πολλές Δυτικές χώρες. Επιπλέον, θα ήταν χρήσιμο να εξεταστεί το θέμα του κυριαρχικού χρέους. Το Πρωτοβάθμιο Πρωτόκολλο της Κίνας είναι ένα σημαντικό εργαλείο πολιτικής που επιβαρύνει τις χώρες με σημαντικό χρέος, αλλά τα αποτελέσματα αυτής της ανησυχίας δεν συζητούνται επαρκώς. Έχει χυθεί αρκετό μελάνι στον διάλογο της διπλωματίας του περιθωρίου του χρέους και αυτή τη συζήτηση την αποφεύγει κατά κύριο λόγο.
Ένας από τους ευρήματα σε αυτό το βιβλίο είναι ότι οι εξωτερικές προσπάθειες της Κίνας χαρακτηρίζονται ως ανταγωνιστικές στις οικονομικές και πολιτικές της ενέργειες στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική, ενώ οι στρατιωτικές προσπάθειές της Πεκίνου είναι σε μεγάλο βαθμό συνεργατικές. Κινδυνεύοντας να ζωγραφίσει ένα πιο απειλητικό σενάριο, ίσως υπερβάλει τη συνεργατική πτυχή των στρατιωτικών προσπαθειών της Κίνας. Δύο στρατιωτικές προσπάθειες που επισημαίνει η Murphy είναι οι Ειρηνευτικέ