Category Archives: boat

boat, fire, Greece, Greek island, Greek News, Hydra, wildfire

Ιδιωτικό Σκάφος Προκαλεί Δασική Πυρκαγιά στην Ύδρα της Ελλάδας

Οι πυρκαγιές έχουν φτάσει νωρίτερα από ό,τι αναμενόταν φέτος στην Ελλάδα, με τις θερμοκρασίες να φτάνουν τους 30 βαθμούς Κελσίου στα τέλη Μαρτίου. Αυτό συνέβη στο νησί της Ύδρας, όπου επιβάτες ενός ιδιωτικού σκάφους προκάλεσαν μια μεγάλη πυρκαγιά στην πανέμορφη παραλία του Αγίου Νικολάου.

Οι άνθρωποι που βρίσκονταν κοντά στην παραλία του νησιού της Ύδρας περίπου στις 10:45 το βράδυ τοπική ώρα, είδαν ανθρώπους στη θάλασσα να ρίχνουν πυροτεχνήματα από το σκάφος τους. Αυτή η φαινομενικά αθώα και διασκεδαστική δραστηριότητα, ωστόσο, κατέληξε στο να ανάψει τη γύρω περιοχή του δάσους σε μια ιδιαίτερα δύσκολη μέρα για την Πυροσβεστική Υπηρεσία της Ελλάδας.

Σύμφωνα με αρχές της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας του νησιού, η φωτιά ξεκίνησε σε μια ιδιαίτερα δύσκολα προσβάσιμη τοποθεσία της Ύδρας χωρίς οδική υποδομή. Έτσι, η πρόσβαση είναι περιορισμένη.

Ευτυχώς, το επίκεντρο του περιστατικού ήταν μακριά από οποιαδήποτε αστική οικιστική περιοχή. Οι πυροσβέστες πλησίασαν τον τόπο χρησιμοποιώντας πλοία της Ακτοφυλακής σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσουν την πύρινη λαίλαπα από τη θάλασσα. Πολλοί εθελοντές πυροσβέστες ενώθηκαν επίσης στην προσπάθεια να περιορίσουν τις μεγάλες φλόγες και να τις εμποδίσουν να εξαπλωθούν περαιτέρω στην ξηρά. Αυτό θα μπορούσε να είχε καταστροφικές συνέπειες για το πανέμορφο νησί της Ύδρας.

Αργά το Σάββατο, η Πυροσβεστική Υπηρεσία της Ελλάδας ανακοίνωσε ότι συνολικά δεκατρείς άνθρωποι είχαν συλληφθεί, κατηγορούμενοι για την πρόκληση πυρκαγιάς στη δασική περιοχή του Μπίστι στο νησί της Ύδρας. Αναμένεται ότι οι άτομα θα οδηγηθούν ενώπιον του Πειραιώς Ποινικού Εισαγγελέα. Το νησί της Ύδρας ανήκει διοικητικά στον Πειραιά, μια πόλη λιμάνι στην περιοχή της Αττικής στην οποία ανήκει και η Αθήνα.

Τα πυροτεχνήματα είναι δημοφιλή στην Ελλάδα και, παρά τους περιορισμούς σχετικά με το ποιος μπορεί να τα χρησιμοποιήσει και πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν, πολλοί ντόπιοι και τουρίστες εύκολα τα αποκτούν. Δυστυχώς, η κατάχρησή τους μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες.

Η Μεσογειακή περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της ηπειρωτικής Ελλάδας και των ελληνικών νησιών, είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στις δασικές πυρκαγιές κατά τους θερινούς μήνες από Μάιο έως Οκτώβριο.

Ένας άντρας που έσπευσε να βοηθήσει τους πυροσβέστες να αντιμετωπίσουν μια πυρκαγιά στη δυτική Πελοπόννησο νωρίτερα την Παρασκευή άφησε την τελευταία του πνοή. Ο 55χρονος φαίνεται ότι επιδίωξε να βοηθήσει σε μια προσπάθεια κατάσβεσης πυρκαγιάς κοντά στο χωριό Αλποχώρι στην Ηλεία αλλά μπορεί να πνίγηκε στο φαγητό του κατά τη διάρκεια της προσπάθειας του να βοηθήσει.

Μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στο Πύργο, σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, και κηρύχθηκε νεκρός. Αναμένεται ότι θα διενεργηθεί νεκροψία για τον προσδιορισμό του ακριβούς αίτιου θανάτου.

Ένα μήνυμα έκτακτης ανάγκης 112 απεστάλη στους κατοίκους του γειτονικού Μυρτιάς περίπου στις 6:20 μ.μ. τοπική ώρα, καλώντας τους να εκκενώσουν τον Πύργο. Η Ελλάδα έχει πληγεί από 45 πυρκαγιές από το πρωί της Παρασκευής 21 Ιουνίου, με τις πιο επικίνδυνες φωτιές να βρίσκονται στην Αργολίδα και στην Αχαΐα.

Aegean Sea, ancient Corinth, Ancient Greece, ancient greek boats, boat, Corinth Canal, Diolkos, evergreen, Greece, History, Ionian Sea

Ο Αρχαίος Διόλκος: Η πέτρινη οδός που επέτρεπε στα πλοία να περάσουν από το Ιόνιο στο Αιγαίο

Το Διόλκος, ένα θαύμα της αρχαίας ελληνικής μηχανικής, έδωσε τη δυνατότητα στα πλοία να ταξιδεύουν πάνω στη στεριά από την Ιονική Θάλασσα στο Αιγαίο, παρακάμπτοντας την Πελοπόννησο.

Όπως το Κανάλι της Κορίνθου, το οποίο κατασκευάστηκε τελικά χιλιετίες αργότερα, έκανε τη διέλευση γύρω από τη χερσόνησο πολύ ασφαλέστερη για τα πλοία, αλλά σήμαινε και δουλειά με τον ιδρώτα για τους δυστυχείς άνδρες που είχαν αναλάβει το έργο της μεταφοράς των πλοίων από τον ισθμό.

Ο λιθόστρωτος δρόμος πάνω στον οποίο οι αρχαίοι μετέφεραν τα πλοία από τον Κορινθιακό κόλπο στον Σαρωνικό κόλπο αναπαλαιώνεται τώρα λόγω των προσπαθειών του Υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδας όπως αρμόζει σε αυτό το θαύμα της τεχνολογίας και της καινοτομίας.

Χρησιμοποιώντας ένα γιγαντιαίο οδοποιό που ανεβάζει τα πλοία στη στεριά για κατασκευή και ανακαίνιση, ο Διόλκος ήταν το όνομα του έργου που έγινε εκεί από την αρχαιότητα έως τη ρωμαϊκή εποχή με τη λέξη να υποδηλώνει ότι κάτι έπρεπε να «σϕυριχτεί» στη γη.

Ο αρχαίος δρόμος, που τρέχει περίπου παράλληλα με το σύγχρονο Κανάλι της Κορίνθου, θεωρήθηκε ένα από τα μεγαλύτερα τεχνολογικά κατορθώματα της αρχαιότητας. Απίστευτα, μπορεί ακόμη να δει κανείς σαφώς σε μερικές περιοχές γύρω από την Κόρινθο, κυρίως στην ιδιοκτησία της Σχολής Μηχανικών εκεί.

Τα πλοία που κατευθυνόνταν προς τα ανατολικά έφταναν στο βορειοδυτικό άκρο του Διόλκου στην τρέχουσα τοποθεσία της Ποσειδωνίας στην Κόρινθο, όπου υπήρχε ένας λιθόστρωτος ανάβαση. Στη συνέχεια, τα πλοία τραβιόντουσαν πάνω στις αναβάσεις από δούλους που χρησιμοποιούσαν γιγάντια σχοινιά.

Έπειτα, οι άνδρες τα τράβαγαν σε ένα ανθεκτικό ξύλινο πλαίσιο, ή κάθισμα, στην κορυφή της αναβάσεως. Αφού βρίσκονταν στερεάς γης, τα πλοία αφαιρούνταν τα κατάρτια και άλλα κινούμενα μέρη τους για να γίνουν όσο πιο ελαφρά γίνεται.

Τα μεγάλα πλοία στη συνέχεια γυρνούσαν σε γωνία ενενήντα μοιρών για να ευθυγραμμιστούν με το Διόλκο, χρησιμοποιώντας τεράστιους τροχούς που κίνητρο από αρκετούς άνδρες. Στη συνέχεια, τα τράβαγαν πάνω σε μια άλλη λιθόστρωτη ανάβαση για να τα τοποθετήσουν στην κορυφή ενός σιδερένιου υποστρώματος.

Μοιάζοντας πολύ με τα υποστρώματα ενός εμπορικού τρένου σήμερα, είχαν τεράστιους τροχούς κατά μήκος και των δύο πλευρών. Θα μετέφεραν τα πλοία όλο τον δρόμο μέχρι την άλλη άκρη του Διόλκου. Ακόμη και αν η κλίση του δρόμου φτάνει μόνο στο περίπου τρία τοις εκατό, είναι ακόμη μια τεχνική και βίαιη δύναμη να μετακινούνται τόσο μεγάλα πλοία πάνω στη στεριά με αυτόν τον τρόπο.

Εμφανίζοντας σκηνές που θυμίζουν τους δούλους να τραβούν και να μετακινούν τα μαζικά μπλοκ των Πυραμίδων στην αρχαία Αίγυπτο, η ανθρώπινη δύναμη σε συνδυασμό με την τεράστια τεχνολογική γνώση επέτρεψε στον Διόλκο να λειτουργεί για πολλούς αιώνες.

Βαθιές ραβδώσεις στις πέτρες εξασφάλιζαν ότι το υποστρώμα και το πολύτιμο φορτίο του θα παρέμεναν σταθερά στην πορεία τους μέχρι το άλλο άκρο του ισθμού.