Category Archives: Articles

Η Μολδαβία πρέπει να ισορροπήσει την ελευθερία των μέσων με την αποπλάνηση

Η Ελευθερία του Τύπου στη Μολδαβία: Η Ανάγκη για Διαφάνεια και Ενημέρωση

Η Μολδαβία βρίσκεται σε μια δύσκολη θέση, με τον Πρόεδρο Maia Sandu να εκφράζει την πρόθεση της κυβέρνησης να κάνει ό,τι μπορεί για να διατηρήσει την ειρήνη. Δυστυχώς, αυτά τα μέτρα έχουν οδηγήσει σε σοβαρές περιπτώσεις λογοκρισίας στα μέσα ενημέρωσης και υποχώρηση της δημοκρατίας. Χρησιμοποιώντας τις εκτάκτους εξουσίες που εισήχθησαν μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Επιτροπή για τις Εξαιρετικές Καταστάσεις (CES) έχει δώσει ανεξέλεγκτη εξουσία να λογοκρίνει τα μέσα ενημέρωσης στη Μολδαβία. Αυτό έχει οδηγήσει στη μυστηριώδη απαγόρευση 13 τηλεοπτικών σταθμών και πάνω από 50 ιστότοπων και διαδικτυακών πύλων, με 7 επιπλέον τηλεοπτικούς και 2 ραδιοφωνικούς σταθμούς που πρόκειται να ακολουθήσουν. Αυτές οι αντιδημοκρατικές ενέργειες έχουν προκαλέσει δικαιολογημένες ανησυχίες μεταξύ των ΜΚΟ μέσων ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο και πρέπει να λειτουργήσουν ως προειδοποίηση προς τους ευρωπαίους αξιωματούχους που ασχολούνται επί του παρόντος με διαπραγματεύσεις προσχώρησης με τη Μολδαβία. Πρέπει να γίνουν μεγαλύτερες προσπάθειες για την προστασία και εκπαίδευση του μολδαβικού κοινού ενάντια στην αποπλάνηση, χωρίς να παραβιάζονται η ελευθερία του λόγου.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Μολδαβία αντιμετωπίζει μια απειλή από τη Ρωσία. Διάφορες αναφορές για κυβερνοεπιθέσεις και παράνομη χρηματοδότηση πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη – αλλά αν η Μολδαβία θέλει να ενταχθεί στην ΕΕ, πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει αυτές τις απειλές διατηρώντας τις ελευθερίες της. Η Μολδαβία πρέπει να θυμίσει ότι δεν είναι μόνη στην αντιμετώπιση των ρωσικών εκστρατειών αποπλάνησης.

Η Φινλανδία, για παράδειγμα, μια χώρα με παρόμοιες ανησυχίες για ρωσικές στρατιωτικές και εκστρατείες αποπλάνησης, έχει εφαρμόσει πρωτοβουλίες κατά των ψεύδων, συνεργαζόμενη με ειδικούς για την εφαρμογή ενός προγράμματος κριτικής σκέψης σε όλα τα σχολεία για να εκπαιδεύσει τα παιδιά πώς να αναγνωρίζουν τα ψεύδη. Ο γείτονας της Μολδαβίας, η Ρουμανία, έχει εισάγει επίσης μια εξειδικευμένη διαδικτυακή πλατφόρμα προσαρμοσμένη για να ενδυναμώσει και να εκπαιδεύσει τους πολίτες τους στο να αναγνωρίζουν και να αντιμετωπίζουν την αποπλάνηση. Ως χώρα με κοινό πολιτισμό και γλώσσα που τώρα έχει ενταχθεί στην ΕΕ, η Ρουμανία πρέπει να λειτουργεί ως λαμπερό παράδειγμα για τη Μολδαβία στο πώς να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τα ψεύδη χωρίς να πατάει πάνω στις ελευθερίες του τύπου. Εάν η Μολδαβία επιλέξει να καταπολεμήσει τη ρωσική αποπλάνηση με τη λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης, θα αποτύχει τελικά. Το κλειδί για την καταπολέμηση των Ϩεύδων βρίσκεται αντ’αυτού στην προώθηση μεγαλύτερης διαφάνειας μέσα στα μέσα ενημέρωσης και, πιο σημαντικά, εκπαίδευση και ενημέρωση.

Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι οι ενέργειες της CES έχουν οδηγήσει αποτελεσματικά στην κυβέρνηση να κατακτήσει τον τομέα των μέσων ενημέρωσης, μια πρακτική που οι προ-ΕΕ κομμάτα στη Μολδαβία και οι ευρωπαϊκές θεσμικές αρχές έχουν επανειλημμένα κριτικά όταν τη βλέπουν σε απολυταρχικά καθεστώτα όπως η Ρωσία. Όχι με τρόπο εκπληκτικό, η κατάσταση στη Μολδαβία έχει ήδη υπερβεί τις απλές απαγορεύσεις μέσων ενημέρωσης, με πάνω από 120 καταγεγραμμένες περιπτώσεις απειλών και άμεσων επιθέσεων κατά δημοσιογράφων και προσωπικού μέσων ενημέρωσης μεταξύ του 2020 και του 2022. Επιπλέον, το τομέας της διαφήμισης στη Μολδαβία κυριαρχείται από ομάδες που σχετίζονται στενά με επιρροημένα από την κυβέρνηση πρόσωπα, υπονομεύοντας τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, με αποτέλεσμα ένα συνολικό τοπίο μέσων ενημέρωσης που είναι επηρεασμένο από την πατρονάριστικη στάση και τον φόβο.

Η επίθεση της κυβέρνησης στο ελεύθερο μέσο ενημέρωσης της Μολδαβίας είναι ανησυχητική αυτή καθαυτή, αλλά ιδιαίτερα όταν ληφθεί ως ευρύτερη επίθεση στην αστική κοινωνία. Η απόφαση της CES να αποκλείσει όλους τους υποψηφίους από το κόμμα Chance από τη συμμετοχή στις τοπικές εκλογές που διεξήχθησαν τον περασμένο Νοέμβριο ήταν μια σαφής και παράνομη παραβίαση των εκλογικών δικαιωμάτων και έχει απορριφθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο. Το Συμβούλιο της Ευρώπης και ο ΟΑΣΕ και οι δύο ανοικτά κριτικάρουν την απόφαση, προτρέποντας τη Μολδαβία να επανεξετάσει τις ευρείες εξουσίες που διαθέτει η CES. Η απαγόρευση της συμμετοχής των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές θα σιωπήσει σημαντικά τμήματα της μολδαβικής κοινωνίας που έχουν ήδη αντιδράσει κατά της κυβέρνησης, αφαιρώντας τους τη δυνατότητα να εκφράσουν τις φωνές και τις απόψεις τους. Αυτή η καταστολή θα μπορούσε τελικά να απειλήσει το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο της Μολδαβίας, πιθανόν προκαλώντας αναταραχές μεταξύ των ομάδων της αντιπολίτευσης και των μειονοτήτων και θέτον

Αβέβαιο μέλλον για το New Road μετά την αποτυχία της πρώτης μέρας

Η κατάσταση στο Worcestershire home ground είναι ανησυχητική, καθώς όχι μία, ούτε δύο, αλλά οχτώ πλημμύρες έχουν πλήξει τον αγωνιστικό χώρο μέχρι σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι η προγραμματισμένη αναμέτρηση μεταξύ των ομάδων Notts και Worcestershire δεν θα πραγματοποιηθεί, καθώς οι συνθήκες δεν επιτρέπουν τη διεξαγωγή αγώνα κρίκετ.

Η κατάσταση αυτή έχει δημιουργήσει μεγάλη ανησυχία για το μέλλον του γηπέδου New Road. Μετά από τόσες πλημμύρες που έχουν πλήξει τον αγωνιστικό χώρο, υπάρχουν αμφιβολίες για την αντοχή του γηπέδου σε τέτοιες καιρικές συνθήκες. Πολλοί αμφιβάλλουν εάν το New Road μπορεί να αντέξει άλλες πλημμύρες στο μέλλον και αν είναι ασφαλές για τους αθλητές και τους θεατές.

Η απόφαση να ακυρωθεί ο αγώνας λόγω των κακών καιρικών συνθηκών ήταν αναπόφευκτη. Η ασφάλεια και η ευημερία των παικτών και των θεατών πρέπει να έχουν πάντα προτεραιότητα, και οι πλημμύρες που έχουν πλήξει το Worcestershire home ground αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια όλων.

Παράλληλα, η ανησυχία για το μέλλον του New Road είναι πραγματική. Με τις συχνές πλημμύρες που πλήττουν το γήπεδο, οι επενδύσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα μπορεί να μην είναι αρκετές για να διατηρήσουν το γήπεδο σε λειτουργία. Εάν δεν γίνουν άμεσα απαραίτητες εργασίες συντήρησης και ενίσχυσης, το New Road μπορεί να βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο.

Η ομάδα του Worcestershire θα πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η συνεργασία με τις τοπικές αρχές και τις ειδικευμένες εταιρείες είναι απαραίτητη προκειμένου να γίνουν οι αναγκαίες επεμβάσεις στο γήπεδο και να διασφαλιστεί η ασφάλεια των εγκαταστάσεων.

Επίσης, η συνεργασία με την κοινότητα είναι σημαντική. Οι φίλαθλοι και οι υποστηρικτές της ομάδας πρέπει να συμμετάσχουν ενεργά στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του γηπέδου και να στηρίξουν οικονομικά τις απαραίτητες επενδύσεις.

Τέλος, οι αρμόδιες αρχές πρέπει να εξετάσουν την κατάσταση και να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του Worcestershire home ground. Οι επενδύσεις σε υποδομές και έργα πρέπει να γίνουν άμεσα προκειμένου να διασφαλιστεί η μακροχρόνια λειτουργία του γηπέδου και η ασφάλεια των αθλητών και των θεατών.

Συνολικά, η κατάσταση στο Worcestershire home ground είναι επικίνδυνη και απαιτεί άμεση δράση από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Η ασφάλεια και η αντοχή του γηπέδου σε κακές καιρικές συνθήκες πρέπει να είναι η κύρια προτεραιότητα, προκειμένου ο Worcestershire home ground να συνεχίσει να υποδέχεται αγώνες κρίκετ στο μέλλον.

Ινδικά Κέντρα Σκέψης και Η Ασφάλεια της Ινδίας στον Ινδο-Ειρηνικό Χώρο

Το Ινδο-Ειρηνικό έχει αποκτήσει σημαντική εξέλιξη στο στρατηγικό και γεωπολιτικό διάλογο και έχει ουσιαστικά αντικαταστήσει τον όρο «Ασία-Ειρηνικό» για να μεταφέρει τις περιφερειακές απόψεις πολλών χωρών και να διευρύνει το πεδίο συνεργασίας στον οικονομικό και ασφάλειας. Το Ινδο-Ειρηνικό περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο τμήμα που περιλαμβάνει πολλές υποπεριοχές, συμπεριλαμβανομένης της ανατολικής ακτής της Αφρικής, της περιοχής του Ινδικού Ωκεανού, της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Ανατολικής Ασίας, της Ωκεανίας και της δυτικής ακτής των ΗΠΑ. Ενσωματώνει τη μετατόπιση της εξουσίας προς την Ασία και αναγνωρίζει την αυξανόμενη αλληλεξάρτηση μεταξύ των εξελίξεων στον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Η στρατηγική κατασκευή του αναδεικνύει τη σημασία της Ινδίας, και η Ινδία είναι ένας βασικός παίκτης σε αυτό που κάποιοι έχουν αποκαλέσει νεοορισθέν “θέατρο του στρατηγικού ανταγωνισμού”.

Στον αγώνα της για τη συμπύκνωση της στρατηγικής της θέσης εντός του Ινδο-Ειρηνικού, η Ινδία έχει ιδρύσει «βασιζόμενες σε θέματα» εταιρικές σχέσεις που θα έχουν ρόλο στην προώθηση της περιφερειακής τάξης διατηρώντας τη στρατηγική αυτονομία της. Η συμμετοχή της Ινδίας στον Ινδο-Ειρηνικό οφείλεται στην επιθυμία της να βρει έναν ισορροπημένο τρόπο μεταξύ γεωπολιτικού ανταγωνισμού με την Κίνα και ανανεωμένων εταιριών με τον Δυτικό κόσμο. Η Ινδία προτιμά την πολυπολικότητα και έχει εντείνει τις εξωτερικές της πολιτικές δραστηριότητες σε πολυμερείς φόρουμ που περιλαμβάνουν την Πρωτοβουλία του Κόλπου του Μπεγκάλη για την Πολυτομική Τεχνική και Οικονομική Συνεργασία (BIMSTEC), την Συνεργασία Μέκονγκ-Γκάνγκα, το Διάλογο Τετραμερούς (Quad), τη Σύνοδο της Ανατολικής Ασίας και το Φόρουμ για τις Νησιωτικές Χώρες του Ινδικού Ειρηνικού για να αναφέρουμε μερικά – ομάδες που στοχεύουν να λειτουργήσουν ως γέφυρα μεταξύ των υποπεριοχών του Ινδο-Ειρηνικού.

Κατά την διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας, η Ινδία έχει αναπτύξει εντονότερη οικονομική και ασφάλειας συνεργασία με κύριες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας, της Γαλλίας και της Αυστραλίας και χωρών στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας. Για την Ινδία, το Ινδο-Ειρηνικό προσφέρει κρίσιμες διαδρομές για καλύτερους οικονομικούς δεσμούς με περιφερειακούς εταίρους και στην προώθηση της Ινδίας ως σημαντικού προορισμού επενδύσεων. Οι νέες ασφάλειας εταιρικές σχέσεις εντός του Ινδο-Ειρηνικού έχουν οδηγήσει και σε ανανεωμένη εστίαση στη διεξαγωγή κοινών στρατιωτικών εκπαιδεύσεων, στρατιωτικών ασκήσεων για τη βελτίωση της συμβατότητας της άμυνας και για την ενίσχυση της ενημέρωσης τομέα με έμφαση στην ασφάλεια της θαλάσσης – ιδιαίτερα στον Ινδικό Ωκεανό – έναν κρίσιμο τομέα ενδιαφέροντος για την Ινδία.

Ενώ οι πολιτικοί ηγέτες, οι διπλωμάτες και η γραφειοκρατία εξωτερικής πολιτικής έχουν επηρεάσει την πολιτική ασφαλείας της Ινδίας προς τον Ινδο-Ειρηνικό, όπως σημειώνει ο Scott, “οι ινδικές σκέψεις έχουν εμφανιστεί ως ένα αντιπροσωπευτικό μέσο από το 2011 για περαιτέρω διευθέτηση των όρων αναφοράς του Ινδο-Ειρηνικού στη στρατηγική συζήτηση της Ινδίας”. Συλλογικά, οι ινδικοί συλλογικοί οργανισμοί έχουν δώσει ώθηση σε πλαίσια που έχουν τονίσει τη θέση της Ινδίας μέσα στον Ινδο-Ειρηνικό από τις μέσες έως τις τέλες της δεκαετίας του 2000. Έχουν επισημάνει τις ασφάλειες της Ινδίας στον Ινδικό Ωκεανό, εστιάζοντας την προσοχή στην ανάγκη για θαλάσσια διπλωματία και για να αναπτύξουν περαιτέρω τις ικανότητες της Ινδίας στη θαλάσσα σε συνεργασία με άλλες χώρες της περιοχής. Η πρώιμη έμφαση στον Ινδικό Ωκεανό για παράδειγμα, έχει είναι μια σταθερή εστία των ινδικών σκέψεων όπως η Εθνική Ναυτική Βάση (NMF) συνδεδεμένη με τον Ινδικό Ναυτικό. Άλλοι ινδικοί συλλογικοί οργανισμοί όπως το Σύστημα Έρευνας και Πληροφοριών για την Ανάπτυξη των Χωρών έχουν θέσει πρόγραμμα για την Ένωση της Ριμ του Ινδικού Ωκεανού (IORA) πριν την έναρξή της το 1997. Έχει αντιπροσωπεύσει την Ινδία ως το κόμβο στην Ομάδα Ακαδημαϊκών του IORA (IORAG) και έπαιξε κεντρικό ρόλο στην καθοδήγηση των δραστηριοτήτων του IORAG κατά τη διάρκεια της περιόδου της Ινδίας ως Προεδρεύουσα το 2011-12. Με την τρέχουσα εστίαση της ινδικής κυβέρνησης στον Ινδο-Ειρηνικό, ινδικοί συλλογικοί οργανισμοί όπως το Observer Research Foundation (ORF), το Manohar Parrikar Institute for Defence Studies and Analyses (MP-IDSA), το Indian Council of World Affairs (ICWA), το India Foundation (IF) και άλλοι έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή των συζητήσεων.

Μέσω της έρευνάς τους, οι συλλογικοί οργανισμοί έχουν βοηθήσει στην ενίσχυση των κυρίαρχων αφηγήσεων γύρω από τον Ινδο-Ειρηνικό και έχουν υπογραμμίσει τη στρατηγική αξία της Ινδίας μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Η έρευνα και οι πολιτικές συμμετοχές των συλλογικών οργανισμών έχουν παρέ

Η Γνώμη – Η Ευρωπαϊκή Κανονιστική Ρύθμιση για Προϊόντα Χωρίς Αποψίλωση και οι Δυσαρεστημένοι της

Η επίσημη εφαρμογή του Κανονισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Προϊόντα Χωρίς Αποψίλωση (EUDR) τον Ιούνιο του 2023 αποτελεί έναν από τους κύριους μηχανισμούς που χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) για να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις που σχετίζονται με τη φύση των γεωργικών εισαγωγών της. Μέρος της πρωτοβουλίας Green Deal της ΕΕ, ο EUDR στοχεύει στην αντιμετώπιση της αποψίλωσης και της υποβάθμισης της φύσης που συμπεριλαμβάνονται στις αλυσίδες αξίας των προϊόντων που εισέρχονται στην ευρωπαϊκή κοινή αγορά. Συγκεκριμένα, η μέτρηση αφορά τις αλυσίδες αξίας του κακάο, του καφέ, της σόγιας, της φοινικέλαιας, του ξύλου, του καουτσούκ και του κρέατος λόγω των επιπτώσεών τους σε κρίσιμα εξαφανιζόμενα οικοσυστήματα σε όλο τον κόσμο. Πράγματι, οι αλυσίδες της σόγιας και του κρέατος έχουν εντοπιστεί μεταξύ των μεγαλύτερων κινητήρων της αποψίλωσης στον Αμαζόνιο, ενώ η εξόρυξη φοινικέλαιας έχει συνδεθεί ανεπανόρθωτα με την εδαφική υποβάθμιση στα Ινδονησιακά και Μαλαισιακά τοιχώματα πευκοδάσους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Κανονισμός Αποψίλωσης της ΕΕ έχει καταστεί υψηλά εκτιμώμενος από περιβαλλοντικούς και οργανισμούς της κοινωνίας των πολιτών που εστιάζουν στο περιβάλλον ως ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Απαγορεύοντας την είσοδο αυτών των προϊόντων στην ευρωπαϊκή αγορά εμπορευμάτων, η ΕΕ ελπίζει να μειώσει το ίχνος αποψίλωσης της.

Ενώ ο EUDR έχει γνωρίσει υπερβολικά αισιοδοξία από ορισμένους, έχει αποτελέσει ανησυχία για άλλους. Καθώς στοχεύει σε προϊόντα που συνδέονται με την αποψίλωση σε οικοσυστήματα όπως τα Τοιχώματα Πευκοδάσους στη Μαλαισία και την Ινδονησία, τον Αμαζόνιο στη Βραζιλία και την πεδιάδα Gran Chaco στην Αργεντινή και την Παραγουάη, το μέτρο αυτό έχει αποτελέσει ανησυχία για γεωργούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους σε αυτές τις χώρες. Οι κριτικές του μέτρου έχουν κυμανθεί από κατηγορίες απλού οικονομικού προστατευτισμού, υπέρ των ευρωπαϊκών παραγωγών έναντι των ξένων, μέχρι καταγγελίες ως μορφή πράσινου αποικιοκρατισμού.

Βασικά, οι κριτικές που αποκαλούν το μέτρο πράσινο αποικιοκρατία αναφέρονται στην αντιληπτή επιβολή δυτικών περιβαλλοντικών προτύπων και πολιτικών σε χώρες του Νότου, συχνά χωρίς επαρκή λογική τοπικών περιστάσεων ή διαβούλευση με τις επηρεαζόμενες κοινότητες. Μετά την είσοδό του σε ισχύ στις 29 Ιουνίου 2023, ο EUDR έχει υποστεί σκληρή κριτική από εκπροσώπους των λεγόμενων «Χωρών με Υψηλό Κίνδυνο Αποψίλωσης», όπως η Βραζιλία, η Μαλαισία, η Ινδονησία και η Αργεντινή. Ένα ανοιχτό γράμμα προς τους αξιωματούχους της ΕΕ, υπογεγραμμένο από 17 χώρες παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αναφέρθηκαν προηγουμένως, επισήμανε πολλές ανησυχίες για την πολιτική. Μεταξύ αυτών, το γράμμα προέτρεψε την ηγεσία της ΕΕ να «εντείνει την εμπλοκή με τις χώρες παραγωγής στον καθορισμό σαφών και λεπτομερών πράξεων εφαρμογής και οδηγιών για τον EUDR, συμπεριλαμβανομένων διακριτικών κανόνων συμμόρφωσης και επίμονης επιμέλειας για αγαθά και προϊόντα από μικροπαραγωγούς στις χώρες παραγωγής».

Επιπλέον, τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (WTO) αποφάνθηκε εις βάρος της ΕΕ μετά από διαφωνία που προέβαλε η Μαλαισία σχετικά με τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν στις εισαγωγές φοινικέλαιου που προέρχονται από υποβαθμισμένα τοιχώματα πευκοδάσους στη Μαλαισία. Το κύριο θέμα αφορούσε την εφαρμογή της ΕΕ ενός μέγιστου ποσοστού 7% βιοκαυσίμων στο μείγμα ενέργειάς της και υψηλών κατώτατων ορίων κινδύνου για συγκεκριμένα βιοκαύσιμα όπως το φοινικέλαιο. Η απόφαση του WTO υπογράμμισε την αποτυχία της ΕΕ στη διαχείριση των υψηλών ορίων κινδύνου, αναφέροντας ως κύρια περιοχή ανησυχίας τις καθυστερημένες αναθεωρήσεις δεδομένων και τις αντιφάσεις ως προς τη δίκαιη μεταχείριση μεταξύ των χωρών.

Παρόλα αυτά, παρά τη δυσαρέσκεια των χωρών παραγωγής, ο Κανονισμός Αποψίλωσης της ΕΕ παραμένει σε ισχύ. Για χώρες όπως η Ινδονησία ή η Μαλαισία όπου η γεωργία αποτελεί εντυπωσιακό 12% και 8% αντίστοιχα του συνολικού τους ΑΕΠ, αυτό αποτελεί μείζονα ανησυχία. Το 2022, οι δύο χώρες εξήγαγαν συνολικά 2,5 εκατομμύρια μετρικές τόνους φοινικέλαιο σε προορισμούς εντός της ΕΕ, καθιστώντας την τελευταία έναν σημαντικό εμπορικό εταίρο για τους παραγωγούς της Μαλαισίας και της Ινδονησίας. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε από το Ινδονησιακό Κέντρο Παρλαμενταρικής Ανάλυσης, η εφαρμογή του EUDR αναμένεται να προκαλέσει εκτιμώμενες απώλειες 5,15 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως μόνο στην Ινδονησία. Έτσι, παρόλο που στοχεύει να προστατεύσει κρίσιμα εξαφανιζόμενα οικοσυστήματα, το μέτρο αυτό αναμένεται να επηρεάσει αρνητικά τις ευκαιρίες εισοδήματος για χώρες εξαγω

Η Στρατηγική Άμυνα Πρωτοβουλία και η Λογική της Αφηγηματικής Εξαναγκασμού

Η χρήση ισχυρών αφηγήσεων για τον σχηματισμό δημόσιας αντίληψης και την κινητοποίηση υποστήριξης έχει είναι κάτι που οι ηγέτες χρησιμοποιούν εδώ και καιρό. Στην Ουκρανία, για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρουσιάζουν μια ιστορία της Ουκρανίας ως έναν φάρο δημοκρατικής ανθεκτικότητας απέναντι στην ανελεύθερη ρωσική επίθεση, ενώ η ναρκισσιστική αφήγηση της Μόσχας παρουσιάζει τη Ρωσία ως προστάτη των ρωσόφωνων πληθυσμών, υψώνοντας το ανάστημα κόντρα στη δυτική ηγεμονία. Ωστόσο, οι αφηγήσεις μπορούν επίσης να χρησιμοποιούνται για να αναγκάσουν τους αντιπάλους. Η αφήγηση ως μέσο πίεσης αποτελεί μια δυνητικά ισχυρή, αλλά παραγνωρισμένη μορφή διπλωματίας, η οποία βασίζεται στη στρατηγική απόσπαση ιστοριών για τον προσδιορισμό του υπολογισμού ενός αντιπάλου και για την αναγκαστική υποχώρηση. Ένα καλά γνωστό παράδειγμα είναι η Στρατηγική Πρωτοβουλία Άμυνας του προέδρου των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν, επίσης γνωστή ως “Πόλεμοι των Αστεριών”, μια τολμηρή αφήγηση της διαστημικής άμυνας που είχε μεγάλη επίδραση στη σκέψη και την αντίδραση της σοβιετικής άμυνας στη δεκαετία του 1980. Η συνέπεια είναι ότι η επιδέξια χρήση της αφήγησης ως πίεση μπορεί πιθανώς να προδιαγράψει τα αποτελέσματα σε σύγχρονες συγκρούσεις, όπως στην Ουκρανία.

Η αφήγηση είναι θεμελιώδης για την ανθρώπινη γνώση και επικοινωνία. Διαμορφώνει την κατανόησή μας για τον κόσμο, δίνει νόημα στις εμπειρίες μας και καθοδηγεί τις ενέργειές μας. Οι αφηγήσεις παίζουν ένα ιδιαίτερα κρίσιμο ρόλο στις διεθνείς σχέσεις, καθώς καθορίζουν ταυτότητες, συμφέροντα και αλληλεπιδράσεις των κρατών και μη κρατικών φορέων. Το έννοια της “στρατηγικής αφήγησης” αναφέρεται στη σκοπιμη χρήση αφηγήσεων από πολιτικούς φορείς για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων, όπως η νομιμοποίηση πολιτικών, η κινητοποίηση υποστήριξης ή η επηρεασμός της συμπεριφοράς άλλων φορέων. Οι στρατηγικές αφηγήσεις είναι προσεκτικά σχεδιασμένες ιστορίες που πλαισιώνουν γεγονότα, θέματα και φορείς με τρόπους που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των δημιουργών τους, και διαδίδονται μέσω διαφόρων καναλιών, όπως οι μέσα μαζικής ενημέρωσης, η διπλωματική επαφή και η ακαδημαϊκή συζήτηση.

Οι αφηγήσεις μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για κοερτικούς λόγους. Τα κράτη μπορεί να καταφεύγουν στη “κοερτική αφήγηση”, που είναι η στρατηγική χρήση αφήγησης για να ασκήσουν πίεση, να μανιπουλάρουν ή να επηρεάσουν το κοινό στόχο προκειμένου να επιτύχουν γεωπολιτικούς στόχους. Η κοερτική αφήγηση λειτουργεί διαμορφώνοντας αντιλήψεις, πλαισιώνοντας γεγονότα και ορίζοντας τα όρια μιας δεδομένης κατάστασης με τρόπους που προκαλούν τον στόχο να κάνει παραχωρήσεις ή να συμπεριφερθεί με τρόπους που ευνοούν τα συμφέροντα του κοερτικού. Η “Θεωρία του Τρελού” που χρησιμοποίησε η διοίκηση του Νίξον για να κομπάσει το Βόρειο Βιετνάμ είναι ένα παράδειγμα. Αυτή η αφήγηση παρουσίαζε τον πρόεδρο Νίξον ως έναν ασταθή και απρόβλεπτο ηγέτη που θα μπορούσε να καταφεύγει σε ακραία μέτρα, όπως πυρηνική κλιμάκωση, αν πιεστεί πολύ. Με τη διαπομπή αυτής της αφήγησης, οι ηγέτες των ΗΠΑ επιδίωξαν να κομπάσουν τους βορειοβιετναμέζους πολιτικούς να κάνουν παραχωρήσεις στο τραπέζι διαπραγματεύσεων και να λήξουν τον πόλεμο με όρους ευνοϊκούς για τις ΗΠΑ.

Η δοκιμασία του Πούτιν για τη Δύση

Το συγκεκριμένο άρθρο αναλύει την εξέλιξη του διεθνούς πολιτικού σκηνικού μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, εστιάζοντας στον ανταγωνισμό μεταξύ της Ρωσίας και του Κίναρι, η οποία αντιμετωπίζει τη Δύση. Οι συγγραφείς του άρθρου υποστηρίζουν ότι η Ρωσία, υπό το τρέχον καθεστώς, αποτελεί σοβαρή δοκιμασία για τη Δύση, αλλά η Δύση διαθέτει τις αναγκαίες υλικές δυνατότητες για να αντιμετωπίσει την πρόκληση. Ωστόσο, τα κρίσιμα ζητήματα αφορούν την πολιτική βούληση, την χαρακτήρα και τη συνοχή της Δύσης.

Το άρθρο διαιρείται σε πέντε ενότητες. Αρχικά, αναλύει το ιδεώδες της δυτικής λιβεραλιστικής δημοκρατίας και τις αντιθέσεις της. Στη συνέχεια, περιγράφει τα κίνητρα και τις μεθόδους των ηγετών της Ρωσίας. Η τρίτη ενότητα εξετάζει την Ουκρανία, το επίκεντρο της σύγκρουσης. Η τέταρτη αξιολογεί την περιοχή της Βαλτικής, ενώ η πέμπτη αναθεωρεί τη Γερμανία. Το άρθρο παρουσιάζει επίσης κάποιες παρατηρήσεις σχετικά με το πώς η θεωρία των Διεθνών Σχέσεων μπορεί να κρίνει το θέμα.

Η διεθνής πολιτική πραγματικότητα είναι περίπλοκη, και οι διάφορες προοπτικές μπορούν να συμβάλουν στον πλαισιωτικό και εμπεριστατωμένο καθορισμό του παρόντος θέματος. Οι ρεαλιστικές προσεγγίσεις προσφέρουν εξηγήσεις για την εξέλιξη των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, ενώ άλλες προοπτικές εστιάζουν σε ιστορικούς, ταυτοτικούς και πολιτιστικούς παράγοντες. Η νομοτελειακή διάσταση είναι το κύριο πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, όπως φαίνεται και από τη σύγκρουση στην Ουκρανία.

Τέλος, το άρθρο αναφέρει ότι η Ουκρανία βιώνει τις επιπτώσεις της ρωσικής επίθεσης και αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις. Η Δύση πρέπει να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις σε πολλά επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων του πολιτικού, οικονομικού, ψυχολογικού, κοινωνικού και στρατιωτικού. Η πυρηνική απειλή της Ρωσίας αυξάνει την σημασία της κατάστασης, καθώς ο Πούτιν δεν καταφέρνει να επιτύχει τους στόχους του με συμβατικά μέσα.

Αναφορά Αγώνα: ΚΕΝΤ εναντίον ΟΥΟΡΚΣ 23ος Αγώνας, 10 – 13 Μαΐου 2024

Η αναμέτρηση μεταξύ των ομάδων Kent και Worcestershire στο πλαίσιο του Vitality County Championship ολοκληρώθηκε με ένα αναμενόμενο ισοπαλία. Οι δύο ομάδες αντιμετώπισαν την τελευταία μέρα του αγώνα στο Canterbury, με τους παίκτες των Kent να καταφέρνουν να αντέξουν τις πιέσεις και να κρατήσουν στάση απέναντι στην επίθεση της Worcestershire.

Οι δύο αρχηγοί χαιρέτησαν ο ένας τον άλλον λίγο μετά τις πέντε το απόγευμα, με τους Kent να βρίσκονται στα 146 για τέσσερα στο δεύτερο inning τους, ακόμα 65 τρέξιματα πίσω από τα εντυπωσιακά 618 για επτά που είχε σημειώσει η Worcestershire στο πρώτο τους inning.

Ο Ben Gibbon κατάφερε να πάρει δύο wickets με 38 runs, αλλά οι επισκέπτες χρησιμοποίησαν εννέα διαφορετικούς bowlers κατά τη διάρκεια του δεύτερου inning των Kent και απέτυχαν να καταρρίψουν τη στιβαρή αντίσταση του μέσου σειράς, που ηγείτο από τον Harry Finch που παρέμεινε αήττητος με 48 runs.

Νωρίτερα, ο Jack Leaning είχε κάνει ένα αήττητο 179 runs, καθώς οι Kent είχαν αποκλειστεί για 407 runs στο πρώτο τους inning, παραμένοντας 211 runs πίσω, με τον Joe Leach να παίρνει τρία wickets με 37 runs και τον Matthew Waite τρία wickets με 51 runs.

Ήταν ευρέως αναμενόμενο να καταλήξει σε ισοπαλία πριν από την έναρξη του παιχνιδιού, μετά από τρεις ημέρες που έθεταν αρκετά ερωτήματα. Υπάρχουν χειρότερα μέρη από το St Lawrence την τέταρτη μέρα ενός περιπλανώμενου αγώνα πρωταθλήματος κομητείας, αλλά όταν η ισορροπία κλίνει τόσο πολύ υπέρ των batsmen, πόσο χρήσιμη είναι η άσκηση όταν πρόκειται να προετοιμάσει αθλητές έτοιμους για μάχες στο subcontinent; Και είναι ένας αποκομμένος αγώνας τεσσάρων ημερών απλώς έμμεση ζημία;

Η Worcestershire δεν έπαιξε καθόλου άσχημα, αλλά πήρε μόνο έξι wickets κατά τη διάρκεια ολόκληρης της τρίτης ημέρας. Οι αναλυτές των Kent είπαν ότι οι bowlers τους έπεσαν ακριβώς στις ίδιες αποστάσεις που είχαν χτυπήσει κατά τη νίκη στο Old Trafford, αλλά τους πήρε πέντε συνεδρίες για να πάρουν επτά wickets.

Υπήρχε ανταγωνιστικός απαισιοδοξία πριν από το ματς. Οι απαισιοδοξίες των φιλοξενούμενων πίστευαν ότι το pitch θα κερδίσει, ενώ οι ομόδοξοι φίλοι της εδραίωσης ανησυχούσαν για ψυχολογικές λάθος: δεν πρέπει να χάσεις 12 wickets μέσα σε μία μέρα σε αυτήν την επιφάνεια, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι δεν θα το έκανες.

Οι επισκέπτες χρειάζονταν ένα νωρίο wicket, αλλά ο Nathan Gilchrist κράτησε για σχεδόν μία ώρα καθώς πήγαινε για 12 runs, πριν τελικά προσπάθησε να κάνει hook τον Leach και πιαστεί, στην τρίτη προσπάθεια, από τον Waite στον square leg boundary, ίσως παρασυρμένος από κάποιες εφευρετικές ρυθμίσεις πεδίου.

Όταν ο Kashif Ali έριξε τον Matt Parkinson για δύο runs για να τελειώσει το inning, ο Leaning παρέμεινε αήττητος μετά από μία 403-μπάλα innings που κράτησε εννέα ώρες και 48 λεπτά, η δεύτερη μακρύτερη καταγεγραμένη innings ως προς τον χρόνο στην ιστορία των Kent μετά τις δέκα και μισή ώρες του David Fulton εναντίον της Yorkshire στο Maidstone το 1998.

Υπήρχαν ακόμα 73 overs που απομένανε, ωστόσο η απώλεια του Zak Crawley στην αρχή του δεύτερου inning των Kent υπονόησε ότι το παιχνίδι ενδέχεται να ανάψει ακόμα.

Ο Crawley κράτησε 15 μπάλες πριν ο Jason Holder τον πιάσει πίσω, αφήνοντας τον Άγγλο με μόλις 67 runs από έξι υπο-βέλτιστα county innings φέτος.

Ήταν 18 για ένα στο lunch, κατά το οποίο η θερμοκρασία έπεσε και εμφανίστηκαν σύννεφα. Ο Gibbon μετά πνίγηκε τον Compton κάτω από την πλευρά για 11 και ο Nathan Smith είχε lbw τον Joe Denly για 10, μειώνοντας τους Kent σε τρία για 36 με 55.4 overs που εμέναν.

Ο Bell-Drummond και ο Finch ηρέμησαν τις εντός εδραίες ανησυχίες επιβιώνοντας μέχρι το τέλος, κατά το οποίο ήταν 104 για 3, αλλά οι επισκέπτες ελπίζαν ξανά όταν ο Gibbon καθάρισε τον πρώην, off-stump, για 41.

Ο Evison ενώθηκε με τον Finch, ωστόσο, και έβγαλε τη δύναμη από τον αγώνα, χτυπώντας για σχεδόν μία ώρα και αντιμετωπίζοντας 47 μπάλες προς ένα αήττητο οκτώ.

Όταν ο occasional leggie Rob Jones έγινε ο ένατος bowler της Worcestershire που προσπάθησε να διαλύσει την άμυνα, ήταν ένδειξη ότι το τέλος ήταν κοντά και οι ομάδες τελικά χαιρέτησαν με πιθανώς 16 overs που απέμεναν.

Η Ρόλος της Ιαπωνίας στο Διαμορφωτικό Τοπίο Ασφάλειας της Νοτιοανατολικής και Ανατολικής Ασίας

Η Ιαπωνία έχει εκκινήσει ένα μετασχηματιστικό ταξίδι που σηματοδοτεί μια απόκλιση από τη συμβατική της ειρηνική στάση. Παρά την αντιμετώπιση τμημάτων εγχώριας αντίθεσης, η ιαπωνική όραση ενός ελεύθερου και ανοιχτού Ινδο-Ειρηνικού Ωκεανού έχει λάβει αυξανόμενη υποστήριξη από γειτονικές χώρες. Εντός ενός περιφερειακού υπόβαθρου αντιμετώπισης της στρατιωτικής μοντερνοποίησης και της επεκτατισμού της Κίνας, η Ιαπωνία προετοιμάζει τώρα το έδαφος για συλλογική άμυνα, ενώ εργάζεται για την θεσμικοποίηση αυτών των προσπαθειών και για την ανακούφιση των ανησυχιών σχετικά με την επανοπλισμό.

Η Ιαπωνία έχει σταδιακά αναλάβει διάφορα βήματα για την ενίσχυση του ρόλου των αυτοάμυνας και την επιτροπή στρατιωτικών συνεργασιών. Οι τρεις νέες απαιτήσεις για την άσκηση της αυτοάμυνας, που υιοθετήθηκαν το 2014, διεύρυναν το δικαίωμα της Ιαπωνίας στην αυτοάμυνα σε περίπτωση “επίθεσης με όπλα κατά της Ιαπωνίας ή μιας άλλης χώρας με στενούς δεσμούς με την Ιαπωνία”, απειλής για την εθνική ύπαρξη, χωρίς “άλλα μέσα για να εξασφαλίσει την επιβίωση της χώρας”, προσθέτοντας τη χρήση του “ελάχιστου ποσού δύναμης που είναι απαραίτητο”. Η Ιαπωνία διευρύνει τον ορισμό της ασφάλειας για να περιλάβει οποιεσδήποτε αλλαγές στη γειτονιά της που μπορεί να απειλήσουν την εδαφική της ακεραιότητα. Ακολουθώντας αυτές τις αλλαγές, στις 16 Δεκεμβρίου 2022, η κυβέρνηση Κισίντα ενέκρινε επισήμως τρία αναθεωρημένα στρατηγικά έγγραφα – την Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας (NSS), την Εθνική Στρατηγική Άμυνας (NDS) και το Πρόγραμμα Ενίσχυσης της Άμυνας. Αυτές οι αναθεωρήσεις μείωσαν τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν στις Δυνάμεις Αυτοάμυνας και στη συλλογική άμυνα. Βλέποντας αυτές τις αλλαγές στη σημερινή συγκρότηση της ασφάλειας στην Ανατολική Ασία, η πρώτη απαίτηση επέκτεινε αποτελεσματικά τα πεδία της αυτοάμυνας για να περιλαμβάνει την Ταϊβάν. Στη NSS, η Ιαπωνία αναγνώρισε την Ταϊβάν ως “έναν εξαιρετικά σημαντικό σύντροφο και έναν πολύτιμο φίλο” ενώ χαρακτήρισε την Κίνα ως “ένα θέμα σοβαρής ανησυχίας” και “το μεγαλύτερο στρατηγικό πρόβλημα”. Τα έγγραφα επίσης χαρακτήρισαν τη Βόρεια Κορέα ως “μια πιο σοβαρή, πιο ανησυχητική απειλή” και τη Ρωσία ως “μια σοβαρή ανησυχία για την ασφάλεια”.

Τα έγγραφα αποκάλυψαν την απόκτηση της Ιαπωνίας δυνατοτήτων αντεπίθεσης, τη συμπλήρωση κενών στις αμυντικές της ικανότητες και τη διεύρυνση της δεύτερης και τρίτης απαίτησης για συλλογική αυτοάμυνα. Επιπλέον, το Τόκιο προτίθεται να αναβαθμίσει τον εγχώριο πύραυλο επιφάνειας προς πλοίο Type 12, με εύρος περίπου 200 χλμ, σε περίπου 1.200 χλμ, αυξάνοντας σημαντικά το κόστος των κινεζικών επιθέσεων στην περιοχή. Τον Ιανουάριο του 2024, η Ιαπωνία υπέγραψε συμφωνίες με τις ΗΠΑ για την απόκτηση 400 πυραύλων Tomahawk κρουαζέ, με εύρος πυροβολισμού περίπου 1.600 χλμ. Αναφέρεται ότι η Ιαπωνία στοχεύει να διορθώσει τις τρέχουσες αποθέματα πυρομαχικών της με την κατασκευή “70 αποθηκών πυρομαχικών μέσα σε πέντε χρόνια” και σχεδιάζει να κατασκευάσει έως και 130 αποθήκες πυρομαχικών έως το 2035, αντλώντας διδάγματα από τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Η Ιαπωνία αναθεώρησε τις Τρεις Αρχές Μεταφοράς Οπλισμού και Τεχνολογίας Άμυνας, ξεπερνώντας τους προηγούμενους περιορισμούς στη μεταφορά εξοπλισμού άμυνας και τεχνολογίας σε άλλες χώρες. Αυτές οι αναθεωρήσεις σήμαναν την έναρξη του εξελισσόμενου ρόλου της Ιαπωνίας ως παρόχου ασφάλειας στην περιοχή.

Όλα αυτά ανέρχονται στο διπλασιασμό των δαπανών για άμυνα από το 1% στο 2% του ΑΕΠ μέχρι το 2027 για την επιτάχυνση της προόδου της ειρηνικής και ανεπαρκούς στρατού της Ιαπωνίας και την φέρνει στα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Οι αναθεωρήσεις είναι συμβατές με την κατανόηση της Ιαπωνίας για το νέο της περιβάλλον ασφάλειας όπου οι κινήσεις της Κίνας ενισχύονται από τον μεγαλύτερο ναυτικό στόλο στην Ασία. Η μετατόπιση υπογραμμίζει επίσης τον περιορισμό της δύναμης των ΗΠΑ στην περιοχή για να παραμείνει ο μοναδικός παροχέας ασφάλειας επιτρέποντας στην Ιαπωνία να πάρει ένα κεντρικό ρόλο. Οι Ιάπωνες συνέπεσαν με τα συναισθήματα, όπως ένα δημοσκοπικό δημοσκοπικό στοιχείο που διεξήχθη το 2022 αποκάλυψε ότι το 89% θεωρεί την Κίνα ως απειλή το 2022, και το 49% των απανταχού ενδιαφερομένων υποστήριξε μια επεκτεινόμενη ρόλο της Ιαπωνίας στη συμμαχία ενώ το 46% ήταν κατά.

Το 2023, η Ιαπωνική Ναυτική Αυτοάμυνα πραγματοποίησε την Ανατολική Ασία 2023 (IPD23) για να “επιδείξει σαφώς την πρόθεση ότι η Ιαπωνία δεν θα ανεχθεί μονομερείς αλλαγές στην τρέχουσα κατάσταση με βία”, όπως προβλέπεται στη NSS. Οι ιαπωνικές δυνάμεις

Τι μου μπορεί διδάξει ο εφηβικός εαυτός μου για τις διεθνείς σχέσεις

Το

είναι ένα στοιχείο στον κόσμο του HTML κώδικα που χρησιμοποιείται για να ορίσει ένα τμήμα της ιστοσελίδας. Μπορεί να περιέχει κείμενο, εικόνες, links, βίντεο, ή άλλα στοιχεία που τοποθετούνται εντός του. Στο παραπάνω παράδειγμα, το

περικλείει ένα άρθρο που περιγράφει τη σχέση μεταξύ του υπαρξισμού και του πεδίου των Διεθνών Σχέσεων.

Το άρθρο αυτό παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας αναλύει τον ρόλο του υπαρξισμού στη θεωρία των Διεθνών Σχέσεων μέσω της μελέτης της τριλογίας του Jean-Paul Sartre “Οδοί προς την Ελευθερία”. Η ανάλυση επικεντρώνεται στην αντίληψη του Sartre για τις κρίσεις και τη σημασία της τύχης σε αυτές. Επίσης, εξετάζεται ο τρόπος με τον οποίο η μυθοπλασία μπορεί να αντιμετωπίζει τις κρίσεις με άλλο τρόπο σε σχέση με την επιστημονική προσέγγιση.

Επιπλέον, συζητείται η σχέση της διπλωματίας με τον υπαρξισμό, καθώς και η θέση του υπαρξισμού στη θεωρία των Διεθνών Σχέσεων. Ο συγγραφέας αναφέρει ότι ο υπαρξισμός έχει επηρεάσει τις απόψεις του για τα Διεθνή θέματα, αλλά δεν είχε ποτέ προηγουμένως αναφέρει συγκεκριμένους υπαρξιστές. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο υπαρξισμός έχει επηρεάσει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα Διεθνή Θέματα, χωρίς να είναι απαραίτητο να αναφέρει συγκεκριμένους συγγραφείς.

Τέλος, ο συγγραφέας προτείνει ότι ο υπαρξισμός πρέπει να έχει μια μεγαλύτερη παρουσία στη θεωρία των Διεθνών Σχέσεων λόγω της πολυπλοκότητας και της ποικιλίας των ιστοριών που κρύβονται πίσω από τις δομικές αναλύσεις. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να φέρει περισσότερη βάθος και πλούτο στην κατανόηση των Διεθνών Σχέσεων, καθώς και να ανοίξει νέους δρόμους για την έρευνα στον τομέα αυτό.

Κοινότητες Πρακτικής και Η Κοινωνική Διάταξη της Παγκόσμιας Πολιτικής

σε σχέση με τη Διεθνή Πολιτική. Το άρθρο αυτό αναλύει τον τρόπο με τον οποίο οι κοινότητες πρακτικής συμβάλλουν στην κατανόηση των κοινωνικών δομών που διέπουν τις διεθνείς σχέσεις. Με τη βοήθεια της θεωρίας των κοινοτήτων πρακτικής, οι ερευνητές μπορούν να αναλύσουν τον τρόπο με τον οποίο οι πρακτικές και οι γνώσεις κοινοποιούνται και αναπτύσσονται στον κόσμο της πολιτικής.

Η έννοια των διεθνών κοινοτήτων πρακτικής έχει ρίζες στην κοινωνική ανθρωπολογία, τη διαχείριση της γνώσης και τις θεωρίες της μάθησης. Στη διεθνή πρακτική θεωρία, οι κοινότητες πρακτικής αναφέρονται σε τομείς γνώσης που αποτελούνται από πρακτικούς επαγγελματίες που συνδέονται από ένα ενδιαφέρον για την εκμάθηση και την εκτέλεση κοινών πρακτικών. Οι κοινότητες πρακτικής αποτελούν το κοινωνικό ύφασμα της μάθησης και της αντιπαράθεσης που καθιστούν δυνατή την κοινωνική δομή στη διεθνή πολιτική.

Ενώ οι διεθνείς κοινότητες πρακτικής υποδηλώνουν την ομοφωνία και την κοινότητα συμφερόντων, βιώνουν επίσης αντιπαραταξίες και αγώνες εξουσίας που δρουν μέσα από κοινωνικές σχέσεις και όχι παρά τις ίδιες. Έτσι, ένα πλαίσιο κοινοτήτων πρακτικής ενδεχομένως γέφυρει τις συλλογικές οντολογίες μεταξύ οργανωτικών κοινωνιολόγων και θεωριών ΔΠ για την αντιπαράθεση νομών (Βίνερ 2018).

Το άρθρο επίσης εξετάζει τις προοπτικές μελλοντικής έρευνας σχετικά με τις διεθνείς κοινότητες πρακτικής. Προτείνει πέντε θέματα που είναι παραγωγικά για την προώθηση της έρευνας στον τομέα της διεθνούς πρακτικής. Πρώτον, η μελέτη της λιμνικότητας και των συνόρων είναι κρίσιμη για τη μελέτη των κοινών πρακτικών και των φόντων γνώσης. Δεύτερον, οι ερευνητές που ασχολούνται με την έννοια της κοινότητας πρακτικής πρέπει να συνεχίσουν να μελετούν τον τρόπο με τον οποίο η πρακτική και η γνώση συμβάλλουν στην κατασκευή κοινών ταυτοτήτων και την αμοιβαιότητα των πρακτικών των επαγγελματιών. Τρίτον, οι ερευνητές που ασχολούνται με την έννοια της κοινότητας πρακτικής πρέπει να αντιμετωπίζουν περαιτέρω τα ζητήματα εξουσίας και αντιπαράταξης. Τέταρτον, η έρευνα πάνω στις κοινότητες πρακτικής πρέπει να αντιμετωπίσει ζητήματα νομιμότητας και ηθικής. Τέλος, πρέπει να υπάρχει μια νορματιβή προσέγγιση που προωθεί αξίες και πρακτικές που υπογραμμίζουν την κοινή ανθρωπότητα που προκαλεί τις διαδικασίες αποανθρώπισης στις πολιτικές του κόσμου.

Τελικά, το άρθρο προβάλλει τη σημασία της έρευνας στον τομέα των διεθνών κοινοτήτων πρακτικής και προτείνει μελλοντικές κατευθύνσεις για την εξέλιξη της έρευνας σε αυτό τον τομέα. Με την ανάλυση των προτεινόμενων θεμάτων, το άρθρο αποτελεί σημαντική συμβολή στην περαιτέρω κατανόηση της δυναμικής των διεθνών κοινοτήτων πρακτικής στη διεθνή πολιτική.