Η νέα γενιά νοτιοαφρικανών αντιμετωπίζει τη δημοκρατία με διαφορετικό τρόπο από τους προηγούμενους. Στο ξημέρωμα της δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής μετά την πτώση της ρατσιστικής απαρτχάιντ κυβέρνησης, εκατομμύρια πολίτες στήθηκαν σε ουρές πριν από την ανατολή του ηλίου για να ψηφίσουν στις πρώτες ελεύθερες και δίκαιες εκλογές της χώρας το 1994.

Τριάντα χρόνια αργότερα, η δημοκρατία έχει χάσει τη λάμψη της για μια νέα γενιά. Η Νότια Αφρική κατευθύνεται τώρα προς μια κρίσιμη εκλογή, στην οποία οι ψηφοφόροι θα καθορίσουν ποια κόμματα ή συμμαχίες θα επιλέξουν τον πρόεδρο. Ωστόσο, η συμμετοχή των ψηφοφόρων έχει μειωθεί συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Έπεσε κάτω από το 50% για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές του 2021, και οι αναλυτές είπαν ότι η εγγραφή των ψηφοφόρων δεν έχει συντηρηθεί σε σχέση με την αύξηση του πληθυσμού που είναι εκλογούμενης ηλικίας.

Αυτή η κατηφόρα αντικατοπτρίζει την υποστήριξη για το κυβερνών κόμμα της Νότιας Αφρικής, το Αφρικανικό Εθνικό Κονγκρέσο, που ήταν μια κίνηση απελευθέρωσης πριν γίνει μια πολιτική μηχανή. Δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα ενδέχεται να χάσει την απόλυτη πλειοψηφία του για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 1994 υπό την ηγεσία του Νέλσον Μαντέλα.

Μια νέα γενιά ψηφοφόρων δεν έχει τη ζωτική εμπειρία της απαρτχάιντ ούτε τη συναισθηματική σύνδεση που είχαν οι γονείς και οι παππούδες τους με το κόμμα. Το Α.Ν.Κ. ως κυβερνών κόμμα είναι ό,τι γνωρίζουν όλοι οι νέοι, και το κατηγορούν για την ανεργία τους, τον εξαιρετικό έγκλημα και μια οικονομία που πλήττεται από διακοπές ρεύματος.

“Η γενική αλλαγή ή αντικατάσταση της γενιάς έχει φτάσει επιτέλους στο Α.Ν.Κ.,” είπε η Κολέτ Σουλτς-Χερζενμπεργκ, αναπληρώτρια καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Στέλενμπος στη Νότια Αφρική.

Η Νότια Αφρική δεν αποτελεί εξαίρεση στις παγκόσμιες τάσεις: Μελέτες δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι της Γεν Z και των millennials σε πολλές χώρες έχουν χάσει την πίστη τους στη δημοκρατική διαδικασία, αν και παραμένουν βαθιά ανήσυχοι για θέματα όπως η κλιματική αλλαγή και η οικονομία.

Αλλά στη Νότια Αφρική, όπου η μεσαία ηλικία είναι 28 ετών, οι νέοι αποτελούν πάνω από το ένα τέταρτο των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων σε μια πληθυσμό 62 εκατομμυρίων ατόμων και είναι ένας κρίσιμος ψηφοφόρος. Ωστόσο, μόνο 4,4 εκατομμύρια από τους 11 εκατομμύρια Νοτιοαφρικανούς ηλικίας 20 έως 29 ετών έχουν εγγραφεί για να ψηφίσουν σε αυτές τις εκλογές, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Ανεξάρτητης Εκλογικής Επιτροπής της Νότιας Αφρικής.

Η επιτροπή διοργάνωσε εθνικές καμπάνιες για να πείσει περισσότερους νέους να εγγραφούν, και τα δεδομένα δείχνουν μια ενθαρρυντική αύξηση στην εγγραφή των 18- και 19-ετών που θα ψηφίσουν για πρώτη φορά σε αυτές τις εκλογές, από 27% σε 19% από τις τελευταίες εκλογές.

Μιλήσαμε με πολλούς νέους σε όλη τη χώρα που μας είπαν ότι θα απέχουν από τις εκλογές – μια πολιτική κατακραυγή για το Α.Ν.Κ. και ένδειξη ότι τα πολλά κόμματα αντιπολίτευσης της χώρας απέτυχαν να τους κερδίσουν.

Αθενκόσι Φάνι, 27 ετών, ολόκληρη τη ζωή του εξαρτιόταν από την κυβέρνηση του Α.Ν.Κ., και μισούσε αυτό το συναίσθημα. “Μου ζητείται να εξαρτώμαι από το σύστημα,” είπε, καθισμένος στο δωμάτιό του στο Πανεπιστήμιο Νέλσον Μαντέλα στην παράκτια πόλη Γκέμπερχα, πρώην Πορτ Ελίζαμπεθ. “Είμαστε σε μια γενιά εξαρτώμενων νέων ανθρώπων.”

Ο κ. Φάνι είναι μεταπτυχιακός φοιτητής που έχει σπουδάσει σε πανεπιστήμια που έχουν ονόματα από σταθερούς του Α.Ν.Κ., όπως ο κ. Μαντέλα και ο Γουόλτερ Σισούλου, αλλά είπε ότι το να παραμείνει στο σχολείο ήταν όλο που τον κράτησε μακριά από την ανεργία που αντιμετωπίζουν πολλοί ανεργοί απόφοιτοι.

Είχε μια τραγική παιδική ηλικία, επιδεινωμένη από την ανεξέλεγκτη φτώχεια στην επαρχία του Ανατολικού Κέιπ όπου μεγάλωσε. Η μητέρα του έλαβε κοινωνική επιδότηση για αυτόν όταν γεννήθηκε. Οι κοινωνικές επιδοτήσεις, ή πληρωμές κοινωνικής πρόνοιας, αποτελούν μια σύνδεση για περισσότερο από το ένα τρίτο των νοικοκυριών στη Νότια Αφρική – μια κατάσταση που οι πολιτικοί του Α.Ν.Κ. υπενθυμίζουν συχνά στους ψηφοφόρους.

Στην ηλικία των 11 ετών, ο κ. Φάνι τοποθετήθηκε σε ένα ορφανοτροφείο όταν η μητέρα του δεν μπορούσε πλέον να τον φροντίσει, και έγινε ανήλικος του κράτους έως τα 18. Αλλά είναι εκδημοκρατικός και εκφρηστικός, και έλαβε μια σειρά σημαντικών ώθησεων κατά τη διάρκεια του μονοπατιού του.

Για να παρακολουθήσει το πανεπιστήμιο, βασίστηκε σε οικονομική ενίσχυση από την κυβέρνηση. Ένας περιφερειακός ηγέτης του Α.Ν.Κ. αγόρασε ένα φορητό υπολογιστή για εκείνον και πλήρωσε για να παρακολουθήσει μια μήνα μακροχρόνια παραδοσιακή εκπαίδευση για νέους άνδρες, ένα σημαντικό τελετουργικό πέρασμα στην περιοχή. Στην αποφοίτησή του τον Μάρτιο, ένα μέλος του Εθνικ