Η Αγωνία των Αναπηριών: Η Καρδιά της Ανθρωπιάς στη Γάζα

Η πραγματικότητα του πολέμου είναι σκληρή και ανελέητη, και κανείς δεν το αισθάνεται περισσότερο από τους αθώους ανθρώπους που πλήττονται από τις συνέπειες του. Στη Γάζα, η κατάσταση είναι ακόμα πιο ανησυχητική λόγω του περιορισμένου πρόσβασης σε ιατρική φροντίδα και της έλλειψης αναλγησίας και αντιβιοτικών. Ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και της Χαμάς στη Γάζα έχει αφήσει πίσω του πολλές αναπηρίες και αμπουτάρισμα, καθιστώντας αναγκαίες αποφάσεις που κανείς δεν θα ήθελε ποτέ να πάρει.

Ο Δρ. Χάνι Μπσέσο βρέθηκε σε μια από τις πιο τρομακτικές στιγμές της ζωής του όταν έπρεπε να ακρωτηριάσει το πόδι της έφηβης ανηψιάς του, Αχέντ, στο τραπέζι της κουζίνας τους. Χωρίς αναισθησία, χωρίς εργαλεία, χωρίς τίποτα. Απλά μια απόφαση επιβίωσης που είχε να πάρει. Αυτή η απελπιστική κατάσταση είναι συνηθισμένη στη Γάζα, όπου οι γιατροί πρέπει να αντιμετωπίζουν αυτές τις τραγικές καταστάσεις καθημερινά.

Ο πόλεμος έχει κοστίσει τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους στη Γάζα, ενώ έχει αφήσει ακόμα περισσότερους τραυματίες. Οι αριθμοί είναι ανησυχητικοί και η υγειονομική υποδομή της περιοχής είναι εντελώς ανεπαρκής για να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις. Οι γιατροί λένε ότι η έλλειψη εξοπλισμού και η έλλειψη ιατρικών προμηθειών τους έχει αναγκάσει να προβαίνουν σε ακρωτηριασμούς που αλλού θα ήταν αποφεύγονταν.

Η έλλειψη αναλγησίας και αντιβιοτικών κάνει τη φροντίδα των αναπήρων ακόμα πιο δύσκολη, με τον κίνδυνο μολύνσεων να είναι σε υψηλά επίπεδα. Οι εικόνες που περιγράφονται από τους γιατρούς που έχουν εργαστεί στη Γάζα είναι εφιαλτικές, με πολλά παιδιά να έχουν χάσει τα άκρα τους και να βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Η ανθρωπιά πρέπει να βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο της κοινωνίας μας, και πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπιστικά δυνατό για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη. Η Γάζα χρειάζεται τη βοήθειά μας τώρα περισσότερο από ποτέ, και πρέπει να δείξουμε αλληλεγγύη και συμπαράσταση προς τους ανθρώπους που υποφέρουν εκεί.

Η ιστορία του Δρ. Χάνι Μπσέσο και της ανηψιάς του Αχέντ είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι του μεγαλύτερου παζλ της ανθρωπικής ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως εθνοτικής ή θρησκευτικής ταυτότητας. Αυτό είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τους αδύναμους και τους ανάγκη περισσότερο από ποτέ.