Ο Barry John Kemp γεννήθηκε στις 14 Μαΐου 1940 στο Μπέρμινγχαμ της Αγγλίας. Ο πατέρας του, Ernest, ήταν περιοδεύων πωλητής και η μητέρα του, Norah (Lawless) Kemp, διαχειριζόταν το σπίτι. Ο πατέρας του υπηρέτησε στην Αίγυπτο με το Βρετανικό Στρατό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και οι καρτ-ποστάλ που έστελνε στο σπίτι με φωτογραφίες από πυραμίδες και παλάτια ενέπνευσαν τον γιο του στον τομέα της αρχαιολογίας.
Ο κ. Kemp σπούδασε Αιγυπτολογία και Κοπτική γλώσσα στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ και αποφοίτησε το 1962, την ίδια χρονιά που άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου πέρασε ολόκληρη την καριέρα του. Λάβει το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στην Αιγυπτολογία από το Κέιμπριτζ το 1965.
Οι δύο πρώτοι γάμοι του τελείωσαν σε διαζύγιο. Επιζεί η τρίτη του σύζυγος, Miriam Bertram, επίσης Αιγυπτολόγος με την οποία συνεργαζόταν στενά. Επίσης, επιζούν οι κόρες του, Nicola Stowcroft, Victoria Kemp και Frances Duhig, δύο εγγονές και μία δισέγγονη.
Ο κ. Kemp πραγματοποίησε το πρώτο του ταξίδι στην Αμάρνα το 1977 και επέστρεψε κάθε χρόνο μέχρι το 2008. Ακόμα και μετά τον επιβραδυνμένο ρυθμό του, συνέχισε να ταξιδεύει στον τόπο αυτό όσο πιο συχνά μπορούσε.
Ο Barry John Kemp αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς και επιφανείς αιγυπτολόγους της εποχής μας. Με την αφοσίωσή του στην αρχαιολογία και την Αιγυπτιακή ιστορία, κατάφερε να αφήσει το στίγμα του σε πολλές γενιές μελετητών και ερευνητών. Η αγάπη του για την Αιγύπτιο και η αφοσίωσή του στην ανασκαφή και την ανακάλυψη έχουν εμπνεύσει πολλούς νέους να ακολουθήσουν τα βήματά του στον χώρο της αιγυπτολογίας.
Μετά από μια μακρά και επιτυχημένη καριέρα, ο Barry John Kemp αφήνει πίσω του ένα ανεκτίμητο πολιτιστικό κληροδότημα. Οι εργασίες του στην Αμάρνα και οι ανασκαφές που διενεργούσε σε αυτή την αρχαία πόλη αποτελούν ένα ανεκτίμητο θησαυρό για την αιγυπτολογία και την αρχαιολογία γενικότερα.
Η προσφορά του στη μελέτη και τη διάδοση της γνώσης για την αρχαία Αίγυπτο θα μείνει ανεξίτηλη στην ιστορία του επιστημονικού κόσμου. Ο Barry John Kemp αφήνει πίσω του ένα κενό που θα είναι δύσκολο να γεμίσει, αλλά και ένα παράδειγμα αφοσίωσης και αγάπης για την αρχαιολογία που θα συνεχίσει να εμπνέει μελλοντικές γενιές ερευνητών.