Η Νάξος είναι το μεγαλύτερο νησί της ομάδας των Κυκλάδων και αν και είναι σχετικά λιγότερο γνωστό σε σχέση με πολλά άλλα εδάφη της Ελλάδας, αποτελεί έναν από τους πιο μαγευτικούς προορισμούς για κάθε επισκέπτη.

Παρά το γεγονός πως το νησί κινείται κάπως υπό το ραντάρ, είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη της Ελλάδας. Φημίζεται για την εκθαμβωτική του ιστορία με επιρροές από τους Φράγκους και τους Βενετούς, οι οποίοι ευθύνονται για πολλά μνημεία από τη Μεσαίωνα. Το νησί είναι εντελώς αφιερωμένο στην ιστορία.

Εκτός από την υπέροχη ιστορία του, η Νάξος διαθέτει ένα όμορφο φυσικό τοπίο, καθώς είναι το πράσινοτερο νησί στο αρχιπέλαγος των Κυκλάδων. Μαζί με τις όμορφες παραλίες του, τα αγροτικά του χωριά εντυπωσιάζουν μέσα σε ένα παρασκήνιο πράσινων κοιλάδων και βουνών.

Το νησί είναι επίσης μοναδικό γιατί περιλαμβάνει τέσσερα μικρότερα νησιά, τα Κουφονήσια, Ηρακλειά, Δονούσα και Σχοινούσα, τα οποία πραγματικά ανήκουν στο δήμο της Νάξου και στις Μικρές Κυκλάδες. Οι ταξιδιώτες εδώ έχουν τη μοναδική ευκαιρία να επισκεφθούν πέντε νησιά σε ένα προορισμό.

Αυτό προσδίδει επιπλέον αξία στο νησί, καθώς προσφέρει τη δυνατότητα να επισκεφθεί κανείς αυτά τα μικρότερα νησιά και να ζήσει την σχεδόν ανέγγιχτη, ρομαντική ομορφιά τους.

Με συναρπαστικούς μύθους, θρύλους και ιστορία, εντυπωσιακά τοπία και γαστρονομικές ειδικότητες, η Νάξος αξίζει σίγουρα να εξερευνηθεί.

Στη μυθολογία, η Νάξος ήταν το μέρος όπου ο Δίας, ο βασιλιάς των θεών, μεγάλωσε, κρυφόταν από τη βία του πατέρα του Κρόνου. Εδώ επίσης ο θεός σχεδίαζε να κερδίσει τον Ολυμπιακό θρόνο του.

Σύμφωνα με το μύθο, ο Δίας Ευβουλεύς, ο προστάτης των Ναξίων, ερωτεύτηκε τη Σεμέλη, την κόρη του βασιλιά Κάδμου των Θηβών. Από τη σχέση τους γεννήθηκε ο Διόνυσος, ο θεός του κρασιού και της γιορτής.

Η Ήρα είχε παροτρύνει τη Σεμέλη να ζητήσει από τον Δία να εμφανιστεί σε όλο το θεϊκό του ύφος.

Επειδή η Σεμέλη ήταν θνητή, δεν μπόρεσε να αντέξει τη βολή των κεραυνών που εξήλθαν από τον Δία, και αυτό οδήγησε στον θάνατό της. Πέθανε πριν γεννήσει και ο Δίας πήρε το παιδί και το έθεσε στο μηρό του.

Όταν ήρθε η ώρα να γεννηθεί, ο Διόνυσος εμφανίστηκε από τον Δία, και αυτός μεγάλωσε στη Νάξο από τις τοπικές νύμφες.

Ο Διόνυσος αγάπησε φυσικά το νησί, και χρησιμοποίησε τη δύναμή του για να κάνει τη γη γόνιμη, γεμάτη αμπελώνες που παρήγαγαν τα καλύτερα κρασιά. Οι ντόπιοι χτίσαν ένα ναό στο νησί προς τιμήν του Διονύσου.

Η Νάξος είναι επίσης το μέρος όπου ο Θησέας πήγε με την Αριάδνη, την κόρη του Μίνωα, του Βασιλιά της Κρήτης, μετά το θάνατο του Μινώταυρου. Σύμφωνα με το μύθο, ο Θησέας είδε τον θεό Διόνυσο σε ένα όνειρο, και ο θεός του είπε να φύγει από τη Νάξο χωρίς την Αριάδνη, καθώς ήταν προορισμένη να μείνει εκεί και να γίνει η γυναίκα του.

Ο Διόνυσος και η Αριάδνη είχαν τρία παιδιά, Οινοπίων (“Ποτήρι κρασί”), Στάφυλο (“Σταφύλι”) και Ευάνθη (“Όμορφο λουλούδι”).

Η κυριαρχία των Βενετών αποτέλεσε μια σημαντική περίοδο στην ιστορία της Νάξου. Όταν ο Μάρκο Σανούντο ανέλαβε τις Κυκλάδες το 1207, δημιούργησε μια δουκίσσα, την οποία ονόμασε Δουκάτο του Αιγαίου, ξεκινώντας έτσι μια μακρά σειρά τέτοιων κυριαρχιών στη Νάξο.

Ο Σανούντο κατασκεύασε επίσης το όμορφο κάστρο που εξακολουθεί να υπάρχει στην κορυφή της Πόλης της Νάξου. Επίσης, ιδρύθηκε στο κάστρο η Εμπορική Σχολή των Ιησουϊτών, η οποία ακμάζει μέσα στο κάστρο.

Για τους επόμενους αιώνες, το νησί διαιρέθηκε σε 56 επαρχίες, οι καθεμία από τις οποίες διοικήθηκε από πολλούς ευγενείς Βενετούς. Η κυριαρχία των Βενετών διήρκεσε έως το 1564, όταν οι Τούρκοι πήραν τον έλεγχο ολόκληρης της χώρας της Ελλάδας.

Ουσιώδης θέαση στο ελληνικό νησί της Νάξου

Η Πορτάρα της Νάξου:

Η Πορτάρα, ή η Μεγάλη Πόρτα, είναι ουσιαστικά μια τεράστια μαρμάρινη πύλη. Βρίσκεται κοντά στο λιμάνι στο μικρό νησί των Παλατιών, το οποίο κάποτε ήταν ένα λόφος.

Κάποτε, ο τύραννος Λύγδαμης άρχισε να χτίζει ένα ναό στο μικρό νησί. Είχε μεγαλοπρεπείς ιδέες για τη δημιουργία ενός ναού ακόμη μεγαλύτερου από εκείνο του Δία στην Αθήνα.

Μετά την πτώση του τυράννου, ο ναός παρέμεινε ημιτελής, αφήνοντας μόνο τα θεμέλια του και ένα μέρος της πύλης, ή της Πορτάρας.

Αργότερα, υπό τη Βενετική κυριαρχία, το μάρμαρο χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του Κάστρου της Νάξου, καθώς και άλλων μνημείων και κτιρίων.

Κάστρο (Το Κάστρο της Νάξου)

Μαζί με τον Πύργο του Γλεζού, το Κάστρο λειτουργεί ως προστατευτική ασπίδα στο φρούριο που κτίστηκε από τον Σανούδο στη Χώρα, ή την Παλιά Πόλη, της Νάξου.

Ο Σανούδος κατασκεύασε το κάστρο σε ένα λόφο που ανεβαίνει περίπου 30 μέτρα (90 πόδια) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας πάνω από τα ερείπια ενός αρχαίου ακρόπολης, την οποία θεωρούσε κατάλληλη τοποθεσία για την αρχική