Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει φτάσει στην πρωτεύουσα του Βιετνάμ, Χανόι, στο δεύτερο σταθμό ενός ταξιδιού στην Ανατολική Ασία. Το ταξίδι, το οποίο ακολουθεί την πολυτελή επίσκεψή του στη Βόρεια Κορέα, ερμηνεύεται ως ένδειξη της διπλωματικής υποστήριξης που εξακολουθεί να απολαμβάνει η Ρωσία σε αυτήν την περιοχή. Η Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κριτικάρει την επίσκεψη για το ότι παρέχει πλατφόρμα στον Πρόεδρο Πούτιν για να προωθήσει τον πόλεμό του επιθετικό στην Ουκρανία. Παρόλα αυτά, το Βιετνάμ εξακολουθεί να εκτιμά τους ιστορικούς δεσμούς που έχει με τη Ρωσία, ακόμα και καθώς εργάζεται για τη βελτίωση των σχέσεών του με την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στο κέντρο του Χανόι, υπάρχει μια πάρκο όπου υψώνεται μια πέντε μέτρων υψηλή γλυπτή μορφή του Λένιν, ο οποίος απεικονίζεται σε ηρωική στάση. Κάθε χρόνο, την ημέρα των γενεθλίων του, μια αντιπροσωπεία υψηλών βιετναμέζων αξιωματούχων τοποθετούν λουλούδια μπροστά στο γλυπτό, ένα δώρο από τη Ρωσία όταν αυτή ήταν ακόμα η Σοβιετική Ένωση. Οι δεσμοί του Βιετνάμ με τη Ρωσία είναι στενοί και χρονολογούνται από δεκαετίες, από τη ζωτική στρατιωτική, οικονομική και διπλωματική υποστήριξη που έδωσε η Σοβιετική Ένωση στο νέο κομμουνιστικό κράτος στο Βόρειο Βιετνάμ τη δεκαετία του 1950. Το Βιετνάμ περιγράφει τη σχέση τους ως “γεμάτη πίστη και ευγνωμοσύνη”. Μετά την εισβολή του Βιετνάμ στην Καμπότζη το 1978 για να εξολοθρεύσει το φονικό καθεστώς των Χμερ Ρουζ, απομονώθηκε και υπόκειται σε κυρώσεις από την Κίνα και τη Δύση, εξαρτώταν σε μεγάλο βαθμό από τη σοβιετική βοήθεια. Πολλοί παλαιότεροι Βιετναμέζοι, συμπεριλαμβανομένου του ισχυρού γενικού γραμματέα του κομμουνιστικού κόμματος Νγκιεν Φου Τρονγκ, σπούδασαν στη Ρωσία και μάθαν τη γλώσσα.

Σήμερα, η οικονομία του Βιετνάμ έχει μετασχηματιστεί λόγω της ενσωμάτωσής του στις παγκόσμιες αγορές. Η Ρωσία έχει πέσει πολύ πίσω από την Κίνα, την Ασία, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη ως εμπορικός εταίρος. Ωστόσο, το Βιετνάμ εξακολουθεί να χρησιμοποιεί κυρίως ρωσικά στρατιωτικά εξοπλισμό και εξαρτάται από συνεργασίες με ρωσικές πετρελαιοειδείς εταιρείες για την εξερεύνηση πετρελαίου στη Νότια Κίνα Θάλασσα.

Η εισβολή της Ουκρανίας παρουσίασε στο Βιετνάμ μια διπλωματική πρόκληση, αλλά μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να την αντιμετωπίσει. Έχει επιλέξει να απέχει από τις διάφορες ψηφίσματα στα Ηνωμένα Έθνη που καταδικάζουν τις ενέργειες της Ρωσίας, αλλά διατηρεί καλές σχέσεις με την Ουκρανία και ακόμα έχει στείλει βοήθεια στο Κίεβο. Μοιράζονται επίσης μια κληρονομιά από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης· χιλιάδες Βιετναμέζοι έχουν εργαστεί και σπουδάσει στην Ουκρανία.

Αυτό είναι σύμφωνο με τις μακροχρόνιες αρχές εξωτερικής πολιτικής του Βιετνάμ, που είναι να είναι φίλοι με όλους αλλά να αποφεύγουν όλες τις επίσημες συμμαχίες – όπως αποκαλεί το κομμουνιστικό κόμμα σήμερα την “διπλωματία μπαμπού”, να κάμπτουν με τους ανεμιστήρες των μεγάλων δυνάμεων χωρίς να αναγκάζονται να πάρουν θέση. Αυτό είναι το λόγο που το Βιετνάμ έχει αναβαθμίσει τις σχέσεις του με τις ΗΠΑ, μια χώρα εναντίον της οποίας οι παλαιότεροι ηγέτες του πολέμησαν έναν μακρύ και καταστροφικό πόλεμο, με σκοπό την αναζήτηση εργοδοτικών αγορών για τις εξαγωγές του Βιετνάμ και την ισορροπία των στενών σχέσεών του με τον γείτονά του, την Κίνα.

Οι ΗΠΑ έχουν αντιδράσει αρνητικά στην επίσημη επίσκεψη του Προέδρου Πούτιν στο Βιετνάμ με το επιχείρημα ότι υπονομεύει τις διεθνείς προσπάθειες για να τον απομονώσουν, αλλά δεν μπορεί να εκπλαγεί. Εκτός από τους ειδικούς ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία, η δημόσια γνώμη στο Βιετνάμ για τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι πιο αμφίβολη απ’ ό,τι στην Ευρώπη. Υπάρχει κάποια θαυμασμός για τον Πούτιν ως ισχυρό ηγέτη που αντιτίθεται στη Δύση, και σκεπτικισμός, εν μέρει ενισχυμένος από σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για την ικανότητα των ΗΠΑ και της Ευρώπης να υπερασπίζονται το διεθνές δίκαιο.

Αυτό ισχύει επίσης σε άλλες ασιατικές χώρες, όπου ο πόλεμος στην Ουκρανία θεωρείται μια απομακρυσμένη κρίση. Στην Ταϊλάνδη, για παράδειγμα, μια ιστορική στρατιωτική συμμαχία των Ηνωμένων Πολιτειών που ήταν στον αντίποδα της Ρωσίας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η δημόσια γνώμη είναι εξίσου διχασμένη όπως και στο Βιετνάμ. Οι Θαϊλανδικές αξίες τιμούν τις ακόμα πιο παλιές σχέσεις μεταξύ της μοναρχίας τους και των προ-επαναστατικών Τσάρων της Ρωσίας, και η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης διατηρεί στενές σχέσεις με τη Ρωσία σήμερα, εκτιμώντας τη συμβολή εκατομμυρίων Ρώσων στη βιομηχανία του τουρισμού της.

Πόσο καιρό το Βιετνάμ θα διατηρήσει τη φιλία του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν είναι λιγότερο σαφές. Ήδη αναζητά εναλλακτικές πηγές στρατιωτικού εξοπλισμού, αλλά η λή